Dan begint in december dat jaar de volgende medische ronde… ivm mijn te vroeg in de overgang gaan (na de geboorte van Stan, ik was toen 34) 😯 , al jaren niet ongesteld geweest, maar dan nadat ik in maart wel in 1x weer ben gaan vloeien, vindt de huisarts het eindelijk tijd dat ik toch eens allerlei onderzoeken ga krijgen… Ik heb op dat moment al verschillende keren (afgelopen jaren) aangegeven dat ik in de overgang zit, maar de huisarts vond me te jong en dus werden er nooit stappen ondernomen, tot ze dus in maart, toen ik zo ziek was, zei dat ze me eind van het jaar terug wilde zien ivm met dat vloeien.
De eerste brief die ik mee krijg, is een brief voor de shl, voor bloedonderzoek… Daaruit blijkt, begin januari 2017 dat ik inderdaad al in de overgang zit en dus krijg ik vervolgende verwijsbrieven… botdichtheidsmeting, inwendige echo en na dat laatste onderzoek, is er stress, want er zijn niet verklaarbare verdikkingen gezien, dus krijg ik de verwijsbrief voor de gynaecoloog.
Hier moet ik dan, voor de zoveelste keer, vertellen over maart 2016, ik ken nog altijd alle data uit mijn hoofd en daar schrik ik zelf van, maar voor de gynaecoloog is het fijn.
