maandagochtend
Fleur was helemaal pissed off, dat zij naar school moest en dat ik wegging… Het liefst zou ze gewoon gezien hebben, dat papa ging werken, mama thuis bleef en zij gewoon naar school… Letterlijk zei die tuttebel dus ‘Mama jij mag niet weg, alleen ik mag altijd weg of papa, jij hoort thuis te zijn, voor mij…’ Ik geloof dat ze dit wel tig keer gezegd heeft, gisterochtend… en van kwaaiigheid heeft ze dus niks gegeten of gedronken voordat ze naar school moest… bah, wat een (sorry dat ik het zeg) rotkind is het toch… En diep van binnen, had ik het kunnen weten, want tenslotte ben ik degene die altijd thuis is en nooit weggaat… En dat heb ik dus te danken aan Helmut… als ik ergens naartoe wil, bijv. op een zaterdagavond, dan heeft hij dus in ene iets… net als met de carnaval, die zondag dat Bad Brothers (geloof ik dat ze zo heten) bij De Kwast kwamen, wat wilde ik daar graag naartoe, maar om ruzie of een chagrijnige vent te voorkomen heb ik er mee ingestemd dat Helmut er naartoe kon… met andere woorden… Nooit kom ik ergens…
Na een belofte aan Fleur, dat ik een mooi cadeautje voor haar zou meebrengen, mocht ik dan toch weg… Ze wilde graag een thee serviesje van klei (porseleinen poppenservies) dus daar zouden we voor gaan kijken… En wat was ik blij, dat ze naar school ging zeg, weggebracht door der vader…
dagje uit
Om 10.10 uur gisterochtend was mijn moeder bij ons… Lekker nog een bakkie gedronken en toen zijn we met z’n 2tjes weer terug richting station gelopen, want mijn moeder kwam dus met de trein vanuit Eindhoven, 1e klas, want dat kaartje had ze gewonnen. Voor mij moest nog een kaartje gekocht worden en dat deden we dus ff snel… of ja snel… lijkt wel of mijn moeder niets van automatisering moet hebben, want het lukte haar dus niet om een kaartje uit de automaat te kopen, dus dat moest ik ff zelf doen, met haar pasje hahaha… Toen de trein kwam, waren we al in een beste bui…
Mijn moeder had die ochtend van Eindhoven naar Breda al bijna ruzie met iemand, die dus vond dat mijn moeder niet 1e klas kon zitten… later werd die vent door de conducteurs op de vingers getikt, want ze zaten in een stilte coupé, wat dus inhoudt dat er dan ook niet getelefoneerd mag worden… hahaha…
Terug naar ons tripje naar Den Haag… We vertrokken met de trein om 10.50 uur en waren om 12.05 uur in Den Haag… en wat was het koud… vooral in de schaduw, maar goed, snel het centrum opgezocht en naar de Bijenkorf, want dat is in Den Haag zo’n mooie winkel (in Eindhoven hebben ze die ook, maar die vind ik dus verschrikkelijk)… Hier hebben we wat warms gedronken en een megagrote muffin gegeten, heerlijk was die, met appel en kaneel… zulke muffins wil ik ook leren maken, lekker luchtig… mjammie… Na het laatste hapje van de muffin zijn we de Bijenkorf zelf onveilig gaan maken… wat een geweldige leuke en mooie spullen zeg… heb een supergave zomerjas gezien, echt die jas was HET gewoon, totdat… juist ja, totdat ik de prijs zag… 199 euro voor een jasje… belachelijk gewoon, dat ze dat ervoor durven te vragen… Nou ja, dus maar verder kijken, voor Fleur dan maar… aaargh… zelfs kinderkleding is er duur… kom op zeg, een jurkje, wat mijn moeder zelf kan maken (bij wijze van spreken, want door de reuma wil dat niet echt meer lukken, maar als ze dat niet zou hebben, zou ze het dus wel doen – – > heeft altijd zelf onze kleren gemaakt) 79 euro… pffff… waarom moet dat toch zo duur zijn… Niets aan te doen, dan naar de H&M, ook een geweldige winkel waar we in Eindhoven ook altijd ff gaan kijken… maar wat een verschil tussen H&M Den Haag en H&M Eindhoven… hahaha… maar hier zijn we wel geslaagd voor Fleur… een rokje en een tshirt voor van de zomer… We hebben nog meer kledingzaken gezien, maar niets gekocht… We hebben heel veel winkels gezien, maar niet veel gekocht… zelfs mijn moeder niet… hahaha… theeserviesje konden we niet vinden… had wel een heel mooie gezien van het konijn Peter Rabbit van Beatrix Potter… stond er al mee in mijn handen bij de kassa… maar 129 euro 95 voor een poppenserviesje is toch wel heel erg veel geld… wahahaha… teruggezet in het schap dus… Bij de Intertoys hadden ze alleen plastic serviesjes en bij Bart Smit hadden ze er wel, één soort, maar dat theepotje was geen theepotje… dat was zo plat dat je het in een letterbak weg zou kunnen zetten… dus verder gezocht… na veel zoeken kwamen we in een winkeltje, geen idee meer hoe het heet, waar ze leuke spulletjes verkopen en daar heb ik een rekje gekocht, met 4 espressokopjes en schoteltjes… nu dus nog een theepotje en een roomstel… theepotje hebben we eentje gekocht, van glas, bij de Blokker en het roomstelletje, mag ze dat van mij gebruiken… Ondertussen was het al veel later, dan we dachten… wat gaat die snel zeg, maar goed… hoe laat gaat de trein terug naar 7bergen?? Geen idee… het was nu 4 uur, dus moesten we ff rekenen… om 10 over het heel komt ie in 7bergen aan, dus een uur en 15 minuten terugtellen… ok, dat was snel uitgerekend, om 16.55 uur zou de trein komen… en we hadden mazzel… we kwamen op het station aan en de trein zou om 16.53 uur vertrekken, dus 2 minuten eerder en het was dus al 16.53 uur… tja en ik mag niet rennen, maar heb dus de benen onder mijn kont uitgerend om die trein te halen, anders zouden we een uur moeten wachten… In de trein hebben we een smsje gestuurd naar Helmut dat we in de trein zaten en of hij en Fleur ons wilden komen ophalen vanaf het station en dat was geen probleem, ze zouden er staan … en ja hoor, toen we om 18.12 uur het station van 7bergen binnenreden, stonden ze er ook… Fleur hartstikke blij, dat ze mij en mijn moeder weer zag en Helmut… nou ja, daar kon ik geen hoogte van krijgen…
Fleur zei iets tegen me en ik schrok van der stem… een heel raar stemmetje had ze… en hoesten, dat ging met pijn en moeite… dus thuis vroeg ik Helmut hoe lang ze dat al had, maar kreeg niet echt een duidelijk antwoord… nou ja, dan later nog maar eens vragen als mijn moeder weer naar huis was, want tja, die muts kan zich nog meer zorgen om iets maken dan ik al doe… Om 19.15 uur is mijn moeder richting bushalte gelopen, ze zou met de bus naar Breda gaan en van daaruit met de trein… Maar ze ging pas nadat ze wat gegeten had… samen met Fleur een pannenkoek (uit de magnetron), maar Fleur heeft hem maar voor een kwart op…
Tot hier was mijn dag dus eigenlijk hartstikke gezellig, maar toen begon de ellende…
Fleur lag op bed, te hoesten waar je zelf misselijk van wordt… ik dus, want Helmut toonde geen enkele emotie, dus ik vroeg nog een keer hoe lang ze daar al last van had… Nou, ik had beter mijn mond kunnen houden, dat liet ie wel heel duidelijk merken… godver, wat was die chagrijnig zeg… Nu weet ik natuurlijk niet wat er thuis allemaal gebeurd is, maar weet wel, dat ik met tegenzin nog ooit alleen van huis wegga… overal waar ik ga, neem ik Fleur voortaan met me mee… hij hoeft niet meer op te passen… blijkt dus wel, dat hij het me niet gunt, dat ik eens weg ga… althans zo gedroeg ie zich dus echt… Hij had geen zin meer om te koken, voor hem en mij, en dus wilde hij shoarma bestellen, maar ik had niet echt honger, maar omdat hij dus niet alleen voor zichzelf wilde bestellen, heb ik een stokbroodje Hawaï besteld… Nou en dat ie chagrijnig was, liet ie toen heel goed merken… hij gooide het zakje met dat broodje op mijn bord en zei ‘vreten’, nou dat zeg je dus tegen de verkeerde… ‘Vreten??? Dat doen toch alleen varkens, zoals jij… die smakken ook de hele tijd…’ ik kon het dus echt niet na laten om dat te zeggen… waarom moet hij zo’n geslaagde dag nu op zo’n ongelooflijke botte manier verknallen?? Gunt ie me dan helemaal niks?? De hele tijd heeft ie niet anders gedaan dan zitten snauwen en grauwen naar mij toe… als ik iets vroeg ‘hou je bek…’ of iets anders… ik denk dus dat ik weer van voren ga beginnen… het gezeik waarvan ik dacht, dat dat voorbij was, begint dus gewoon weer opnieuw… maar het zal hem niet gelukken me weer helemaal down bij de dokter te krijgen… dat gun ik hem dus niet… Ik ga me nu heel hard opstellen… hij zal er niet meer onderuit komen … afspraken met mij staan en gelden… zelfde geldt voor de beloftes die hij mij (en Fleur) maakt… die komt ie na, zo niet, dan zal dus heel 7bergen en omgeving er van mee kunnen gaan genieten wat voor vent het eigenlijk wel niet is… Ik heb het helemaal gehad… mijn kind hoest de longen uit der lijf, der stem is niet wat het moet zijn, ze verrekt van de keelpijn en hij vertikt het om antwoord te geven op mijn vragen als ik thuiskom… Nou dacht het dus niet… dit keer is hij te ver gegaan… wij kunnen niet ziek zijn, maar een Berk wel??? FOUT FOUT FOUT met de gezondheid van je eigen kind speel je niet!!!! Maar daar komt ie nog wel achter, want hij is dus de lul… sorry voor het taalgebruik, maar het is ff niet anders… Een leuke dag eindigde dus in een nachtmerrie… letterlijk en figuurlijk.
Vermoeide nacht
Na een vermoeiende nacht… heb bijna niet geslapen door het hoesten van Fleur ben ik om 3 uur maar mijn bed uitgestapt en de video gaan zitten kijken, die ik gisteravond opgenomen heb, omdat Helmut Voetbal Inside moest kijken…
En dan zijn de slaapkamer en huiskamer deur dicht en hoor je je kind boven nog hoesten… gatver, wat zou ik het graag erbij nemen… ben zelf ook verkouden (nog steeds), maar ik hoest niet zo erg als Fleur…
Rond half 6 ben ik naar boven gegaan, want hoorde haar heen en weer lopen en toen lag ze in ons bed, ipv der eigen bed… ze wilde niet terug naar haar eigen kamer, maar met mij mee naar beneden, waar ze vanaf dat moment op de bank ligt… te hoesten, snuiten … ik word er niet goed van… waarom nu alweer… het lijkt wel of het bij Fleur niet weggaat… en dan kan Helmut zeggen ‘Het is niks’, dat zeg ik dus de volgende keer als hij wat mankeert, of iemand van zijn familie, want ik ben echt heel erg boos… en dat zal ie weten… heb al tig keer geprobeerd te bellen, maar meneer heeft zijn telefoon uitstaan, wat me dus nog kwader maakt, want hij hoort bereikbaar te zijn, zeker als je kind ziek is… en dat zegt, dat ik een slechte moeder ben (althans, hij herhaalde ooit eens die woorden, die zijn ouders gezegd hebben…), maar als iemand een slechte ouder is, is het in dit opzicht hij toch zeker wel…
Ik ben dus op oorlogspad, want krijg ik hem binnen nu (6.50 uur) en een uur niet te pakken, bel ik Komans Vishandel dus zelf op… en dan weet binnen no time heel moerdijk (en 7bergen) dus, wat hij geflikt heeft…
Nu ga ik dus bij Fleur zitten en maar afwachten wat het wordt… naar school of thuisblijven?? Zelf wil ze naar school en als ze geen koorts heeft mag ze dat van mij ook, maar ik ga die (nieuwe) juf toch mooi eens ff de waarheid vertellen… als kinderen buiten gaan spelen, help ze dan (als ze dat niet kunnen) met de jas dichtmaken… Fleur kan een rits namelijk nog niet zelf dicht krijgen, gevolg – -> jas open… en dan helpen een sjaal en muts ook niet echt, toch?? Zooo… ben mijn ei weer kwijt… wilde jullie er niet mee lastig vallen, maar het zit me toch ff heel erg hoog, dat anderen en der eigen vader spelen met de gezondheid van mijn kind, want zo voelt het… niet ons kind, maar mijn kind…
Boos en teleurgesteld
Helmut mag het uitzoeken… na tig keer hem proberen te bellen, kreeg ik hem eindelijk te pakken… maar wat een lef… ik zeg, wat over Fleur en dan heeft ie het lef te zeggen ‘ik bel straks wel terug heb hem teruggebeld… staat die telefoon weer uit… AARGH… heb de voicemail ingesproken, dat ie me dus niet meer terug hoeft te bellen en niet eens meer vanmiddag naar huis hoeft te komen… vraag me niet waarom ik zoiets gezegd heb, maar als ik over MIJN kind wil praten, heeft hij dat niet te zeggen…
En wat gebeurt, ik ben bij Fleur haar proberen rustig te krijgen (stoppen met hoesten), gaat die telefoon hier… Helmut… duhhh… luister je voicemail toch eens af… dacht ik bij mezelf… vraagt ie wat er is met Fleur… en toen kwam het ‘Nou, ze was toch alleen maar verkouden… een klein verkoudheidje… ach ja, daarom heeft ze nu koorts, 39.3… maar dat interesseert je niet, want dan had je gisteren al anders gereageerd… Maar heb het lef niet, ooit, maar dan ook ooit nog te zeggen, dat ik een slechte moeder ben, want … ’ verder kwam ik niet, want hij kwam er met zijn rotklep alweer tussen ‘is goed, ik zie je vanmiddag wel.’… Nu was ik dus nog kwaaier dan ik al was toen ik hem belde ‘niks is goed, Helmut, ennuh, jij mij vanmiddag zien?? Dacht het niet, luister die voicemail van je maar af, die heb je niet voor niks… jij hoeft niet meer thuis te komen, althans voorlopig ff niet, want heb het helemaal met je gehad …’ en toen heb ik opgehangen… hem geen kans meer gegeven iets te zeggen… ben echt over de zeik…
Fleur heeft koorts, 39.3, maar je zou het niet zeggen… tja, ze hoest, daar kan het dus van komen, maar ze is zo levendig als het maar zijn kan… is aan het spelen met de poppen en ze wil dolgraag naar school, dus ik laat haar gewoon gaan, maar heb wel afgesproken met der, dat ik in ieder geval de juffrouw op de hoogte stel… neem mijn mobiel mee, zodat ik kan zien wat mijn nummer is, voor het geval ik ff weg ben… Bah… gelukkig maar dat Fleur morgen vrij is… zorg ik vandaag dat er leuke dingetjes in huis zijn… en dan gaan we morgen leuke dingen doen…
Oooh cakemix halen… heb namelijk bij de xenos gisteren een bakvorm gekocht met verschillende paas-vormen erin… leuk en lekker… hihihi…
Nu ga ik weer bij mijn meisje zitten, zorgen dat ze wat drinkt (alles behalve melk, want ze heeft al zoveel slijm)… Gelukkig heeft ze wel gegeten, wil dus ook zeggen dat ze zich niet ziek voelt… maar wil der toch in de gaten houden… nou ja, dat laat ik straks aan de juf over, maar wel met pijn in mijn hart, want liefst wil ik der thuis houden, maar wil mijn kind ook gelukkig zien en dat is ze als ze gewoon mag gaan, want der gezicht wordt heel verdrietig als je zegt dat ze thuis moet blijven… Kan nog uren doormauwen, maar stop er nu toch maar mee… Ze gaat, daarmee de kous af… gaat het niet, heb ik der snel genoeg weer opgehaald.
Fleur
Ik heb geen idee wanneer ik vandaag weer online zal zijn… ik zit nu eigenlijk continu boven bij Fleur op der bed… temperatuur schommelt al de hele middag sinds ze thuis is… om 4 uur was het zelfs 40,4 maar nu issie dan eindelijk gezakt… 39,7 is het nu nog, maar goed… ff afwachten, denk ik… Maar morgenvroeg hang ik dus met de dokter aan de telefoon, want ook met Fleur der gezondheid word ik aan het lijntje gehouden… ach ze is er bijna van af… ik hoor het ze nog zeggen.. wordt alleen maar erger… pffff…
En wat voel ik me schuldig… had ik maar niet naar Helmut geluisterd (het is maar een verkoudheidje – -> en dan die gedachten die door mijn kop maalt ‘als het je moeder was geweest was het wel erg – -> kijk naar 2 weken terug, toen hij dus gewoon luisterde naar Josine… – -> je moeder is ziek (alleen maar verkouden) dus er moet iemand naartoe… dan kan het wel), Had ik maar naar mijn eigen gevoel gehandeld, maar ja, da’s mosterd na de maaltijd zoals ze dat zeggen…
Tranen stromen hier over mijn wangen, want ik had beter moeten weten… Nu slaapt ze, maar doet ook iets wat ze nog nooit gedaan heeft… ze praat (of ja mompelt) in der slaap… Â
