Ziek
Omdat ik het gevoel had dat het wel eens een rotnacht zou kunnen worden, ben ik gisteravond op tijd mijn bed ingedoken… en blijkt, ik had het bij het goede eind… ik lag om half 9 in bed, kon natuurlijk niet direct in slaap vallen en werd rond half 12 wakker… Fleur hoestend en huilend (in der slaap) heb bij haar gezeten, op een kussen op de grond en alleen maar lieve kalmerende woordjes tegen der gezegd… maar wat doet je hart zeer… wat zou ik het graag van der overgenomen hebben op dat moment… en volgens mij heb ik dat gedaan… rond kwart over 2 heb ik mijn ochtendjas maar aangetrokken en ben ik naar beneden gegaan… ik begon zelf te hoesten, niet normaal meer en toen had ik zoiets van ‘nu is Fleur rustig, begin ik zelf… nou ja, dat liever dan dat zij zo moet hoesten’ en ben naar beneden gegaan… ff video gekeken, had namelijk gtst opgenomen en nu, nu komt Helmut alweer zo zijn bed uit… die heeft vannacht ook niet echt denderend geslapen (maar dat geeft niet, weet ie hoe het voelt) …
Vandaag om half 9 hang ik aan de telefoon… en als Fleur koorts heeft, laat ik de huisarts hierheen komen… gisteren had ze op een gegeven moment 40.4… op zich niet zo’n ramp, want die koorts kan je naar beneden halen natuurlijk, maar heb in de medische encyclopedie zitten lezen… en nu weet ik dat ik niet voorbarige conclusies zou moeten trekken, maar als het is, waar het het meest op lijkt in die medische encyclopedie (de symptomen dan), dan zijn ze dus bij Mark&Maas gigantisch de pisang, want Fleur moet nog steeds een enting krijgen, omdat die toen niet op voorraad was… namelijk die van de kinkhoest… alles wijst er op… op een paar dingetjes na…
Deze symptomen heeft ze:
Loopneus
Zware hoest, soms droog, soms met dik slijm
Lichte koorts (max. 39° C) Plotseling opkomende hoestbuien gekenmerkt door een gierend geluid bij het inademen of met een hoge uithaal aan het eind.
Benauwdheid bij het hoesten
Braken tijdens een zware hoestaanval
Deze dus niet
Patiënt kan na een hoestbui in een kortdurende shock raken.
Diarree
Stokkende ademhaling bij zuigelingen…
Dan staat er dit:
In dit stadium geeft de patiënt veel slijm op en kan de hoestbui leiden tot braken. Ongeveer vier weken na het begin van de eerste symptomen treedt het herstel in, dat enkele weken kan duren. In de maanden daarna kunnen de hoestbuien terugkomen. De oorzaak is meestal een infectie van de bovenste luchtwegen, die daardoor geprikkeld raken.
En toen had ik het dus helemaal… als dit zo is, dan hadden ze Fleur de vorige keren wel beter mogen onderzoeken en heb ik dus nog meer twijfels over mijn huisarts… en zal er toch wel een brief richting tuchtcommissie gaan, denk ik… want dit laat ik dus niet over me heen gaan… maar goed, eerst maar eens afwachten wat de huisarts te zeggen heeft, als ik ze dit dus onder de neus schuif, want ze worden vandaag gebeld… en als Fleur nog steeds koorts heeft, mag ze een bezoek komen afleggen, want ik ga dus niet meer met een kind met koorts over straat…
Zoooo… eerste gal is weer gespuit…
Wanhopig
Ondertussen is het 5.19 uur en zit Fleur alweer langer dan een half uur beneden bij mij… nog steeds een temperatuur van 40,4°C… wil dus maar niet zakken… bel ik Helmut (via kantoor) of hij alsjeblieft een halve snipperdag kan nemen, desnoods levert ie daar overuren voor in, wat krijg ik als antwoord ‘ik denk niet dat dat gaat lukken…’ Nou en ik denk nu dus dat mij ook heel veel dingen niet meer gaan lukken… aaargh, wat een ongelooflijke kl**tzak is het toch…
ik hoop dat ik vandaag in ieder geval iets kan doen… zowel in huis als achter de pc…
weet wel dat ik dacht dat het goed ging hier, maar geloof dat Helmut gewoon (net als een 2e kindje) me met zijn beloftes en afspraken aan een lijntje heeft gehouden… aaargh…
Ik heb Fleur gezegd, dat ik nu ff hier blijf zitten, dat ze moet proberen nog wat te slapen… hopen dat ze dat doet, want ze ziet er niet uit… waterige oogjes, van die vieze donkere kringen rondom de ogen… en dan hoor ik die woorden van Helmut nog… ‘is maar een verkoudheidje’…
genoeg… sorry wil jullie niet lastig vallen met mijn sores hier…
Is ze weer hoor…
Heb vanochtend een smsje gestuurd naar Helmut… dat als ie geen halve snipperdag zou nemen, of zelfs de moeite niet zou nemen om het te vragen, dat dit dan onze laatste week met z’n 3tjes zou zijn… want dat ik dan toch gelijk krijg, dat Fleur en ik niet belangrijk genoeg zijn… Had eerlijk gezegd niet verwacht dat het effect zou hebben, maar het werkte wel… half uur later ongeveer ging de telefoon… ‘Meen je dat wat je smste?’ werd er huilend gevraagd en toen kwam er dus van mijn kant echt heel veel boosheid uit… ‘ja ik meen het Helmut, ik ben het gewoon spuugzat om iedere keer weer (alleen of met Fleur) ergens op de laatste plaats te komen en dat jouw familie altijd, maar dan ook altijd overal voor komt… Dat als dat rotwijf (sorry voor het taalgebruik) belt, jij gelijk opspringt en weg bent, maar dat als er iets met mij of met Fleur is, het niet belangrijk is… en als het zo doorgaat, Helmut, dan hoeft het dus van mij echt niet meer… ga ik terug naar Eindhoven of in ieder geval ver van die k*tdorp vandaan, want ik heb het gewoon helemaal gehad, ben het meer dan zat om altijd weer naar jouw pijpen te dansen of naar die van dat rotwijf ‘je moet dit, je moet dat’… en da’s nog lang niet alles… er zijn nog veel meer dingen die me dwarszitten… Je verwacht dat wij (fleur en ik) naar jouw luisteren, maar zelf luister je nooit, waaruit dus ook weer blijkt, dat wij niet belangrijk genoeg zijn… en da’s dus afgelopen… Voorlopig ga jij dus niet meer naar je ouders, weet dat ik dat niet van je kan vragen, maar dan zeg ik het anders… voorlopig niet op dinsdagavond, maar op dagen dat het jouw uitkomt en dus niet wanneer die trut dat wil… en ik ga dus als Fleur weer helemaal opgeknapt is iedere woensdag richting Eindhoven, want ik wil dus ook mijn ouders vaker dan 1 of 2x per maand zien… Mijn familie is voor mij net zo belangrijk als jouw familie voor jouw is… of je dat nu leuk vindt of niet… Maar de belangrijkste vraag is dus… heb je vrij genomen of niet? ’ ‘Nee, dat heb ik nog niet kunnen doen, want John was er nog niet toen ik belde om 5.15 uur vanochtend, maar veel later.’ ‘Dat bedoel ik dus Helmut, ik bel niet voor jan met de korte achternaam naar kantoor, hoor… je had het toch aan Addy kunnen vragen, zodat hij het om 7 uur of zo aan John door kon geven… Ik krijg dus echt gelijk… Houdoe!! ’ en heb zo zonder nog antwoord af te wachten neergegooid… was zo over de zeik, willen jullie niet weten…
Dokters bezoekje
Om 9.50 uur vanochtend moest ik met Fleur bij de huisarts zijn… ik had heel netjes de symptomen uitgeprint waar Fleur last van had volgens mij… en gelukkig was het dat dus niet… Fleur heeft gewoon enorm veel last van der verkoudheid en waarschijnlijk ook de griep gehad, paar weken terug dus al, waarvan ze dus ook nog de naweeën heeft… Ben ik dan mooi klaar mee, waarom hebben ze dat toen niet gezegd, want dan had ik Fleur gewoon thuisgehouden… Nu is het gewoon afwachten wat er met der temperatuur gebeurd… Heeft ze vanavond koorts als ze naar bed gaat, dan moet ze thuisblijven… heeft ze geen koorts, dan mag ze gewoon naar school… Dus ik gezegd, dat Fleur gisteren ook met koorts naar school gegaan was, maar toen ze thuiskwam eigenlijk nergens last van had tot gistermiddag 4 uur, dat het toen in ene op kwam zetten en dat ik me schuldig voelde en dat ik gefaald had als moeder… Bij de huisarts de temperatuur opgemeten, met zo’n oorthermometer… 38.0… geen koorts dus alleen wat verhoging… De hoge temperatuur, die 40.4 kan ook gekomen zijn door het hoesten, dus eigenlijk hoef ik me geen zorgen te maken en nog belangrijker, zei hij, hoef me dus absoluut geen waardeloze moeder te voelen… Fleur dolgelukkig, want die zou wel zorgen (zei ze) dat ze morgen geen koorts heeft, want ze wil ook gaan dansen… maar ze was wel boos op de dokter, dat ze het hoestdrankje (bisolvon elixer – -> droge hoest met taai slijm) vanavond voor het slapen gaan gewoon in moet nemen… ‘gatverdarrie, mama da’s vies dat doe ik niet hoor!!! ’ zei ze toen we de jassen aan ’t aantrekken waren… Nou mooi wel dus, hoe eerder ze van die verkoudheid af is, hoe beter…
Onderweg terug naar huis, viel ik bijna… de hak (blokhak) van mijn laars bleef achter de wijde broekspijp hangen, waardoor ik dus bijna voorover kukelde… ‘k schrok me echt rot… en wat zegt Fleur heel hard lachend? ‘mama, waarom val je nou niet, dan had ik nog harder kunnen lachen dan dat ik nu al doe… ’ hihihi…
Nu zit ze boven een computerspelletje te doen… Babyborn’s 1e verjaardag… elmo, noddy en knorretje heeft ze al gedaan… want ze wilde mij de opgeruimde computerkamer laten zien… wahaha… en ondertussen heb ik de was opgehangen en hier in de kamer ff geruimd en jullie hier op de hoogte gebracht…
Fijne dag nog…  Â
Â
