Boos
Op aanraden van Joyce en Sege, gisteravond, heb ik vanochtend de brief gelezen, die de huisarts meegegeven heeft voor de kno-arts morgen.
Ze weten, dat ik met Fleur nooit naar het ziekenhuis zou gaan voor haar ‘aardbei’, maar wat staat er nu in die brief aandachtspunt: haemangioom. Dus ik vroeg Helmut toen ie thuiskwam, wat dat was en hij kon mij dat ook zo snel niet zeggen… wij zijn niet thuis in de latijnse termen… dus ik zeg lachend (terwijl ik me al op zat te vreten) ‘het zal toch niet die aardbei zijn zeker, op der gezicht of die op der neus?’ Helmut dacht ook van niet, omdat ze dus weten hoe wij er over denken… Dus ik ff snel naar Google, want wilde het nu toch wel weten… tik het in… en klik op zoeken… en wat denk je??? Precies… Haemangioom-aardbei… vloek, tier, gil… … waar zijn ze nou mee bezig… bah… hier kan ik zo slecht tegen…***************************************************************
Hieronder, wat ik kon vinden via huidinfo.nl
Aardbei-haemangioom (haemangioma fructosum)
Wat is het?
Dit is een vrij algemeen voorkomende vorm van haemangioom. Dit type is bij de geboorte aanwezig, of het ontstaat in het eerste jaar na de geboorte. In de eerste weken tot maanden kunnen zij een snelle groei vertonen.
Hoe ziet het eruit?
De aardbei-haemangiomen beginnen als vlakke of iets verheven rode plekken. Het groeit uit tot een helderrode zwelling die in grootte kan varieren van enkele millimeters tot centimers.
Hoe wordt het behandeld?
In verreweg de meeste gevallen is behandeling niet nodig of zelfs schadelijk. Meer dan 95% van de aardbeihaemangiomen verdwijnt uiteindelijk spontaan. Meestal gebeurt dit tussen het 3e en 10e levensjaar. Behandeling is wel noodzakelijk wanneer grote haemangiomen in het gezicht het ademhalen of het zien gaan belemmeren. In die gevallen kan bijvoorbeeld prednison worden toegediend. Dergelijke behandelingen dienen alleen te gebeuren in gespecialiseerde klinieken onder begeleiding van een team van specialisten.
Hoe is het beloop?
Zoals gezegd worden de meeste haemangiomen vanzelf kleiner vanaf het 3e levensjaar. Soms gaat deze ‘regressie’ gepaard met vorming van een zweer aan het oppervlak van het heamangioom. Ook grote haemangiomen in cosmetish gevoelige gebieden kunnen vrijwel volledig verdwijnen. Het uiteindelijk cosmetisch resultaat is meestal goed.
***************************************************************
Via Ouders Online ben ik hier terechtgekomen:
Voor- en nadelen van laseren van haemangioom?
Mijn dochtertje van 8 maanden heeft een grote haemangioom op haar borstkast (5 bij 7 cm). De dermatoloog adviseert ons om het te laten laseren. Wat zijn de voor- en nadelen hiervan?
Deze vraag werd gesteld door A. de Jong uit Curacao.
Antwoord
Haemangiomen (dit is een grote rood/paarse vlek op en in de huid, soms een bult, veroorzaakt door een kluwentje wild-groeiende bloedvaatjes) zijn altijd onschuldig en verdwijnen meestal geleidelijk in de eerste 2 levensjaren.
Is een haemangioom erg groot of zit het op een nare plaats (bijvoorbeeld op het gezicht) dan kan het behandeld worden met laser. Door de laserstraal gaan de vaatjes verschrompelen na enige tijd en gaat het haemangioom sneller weg. De behandeling is veilig, niet pijnlijk en er is geen narcose of zo voor nodig.
Als de dermatoloog er veel ervaring mee heeft, dan is er weinig op tegen om het te laten doen. Aan de andere kant: uw dochter heeft geen last van het haemangioom (nemen we aan) en door af te wachten kan het haemangioom ook verdwijnen.
***************************************************************
Heb via 9maand.com een groep gevonden, waar ik me ook maar aangemeld heb, kijken of ik via hun meer kom te weten, dan dat ik nu hier allemaal al heb neergezet… Vind het eigenlijk wel belachelijk, dat de huisarts dit als aandachtspunt heeft weggezet… Fleur heeft er toch geen last van!!!!!
Bij 9maand.com heb ik aardig wat stukjes gelezen… ééntje viel me op, omdat er de naam Fleur in voor kwam…
Wil je het lezen, dat kan hier: Hemangioma.
Ik schrik ervan hoeveel mensen toch nog kiezen om het te laten laseren… Tegen mij is namelijk toen door de verschillende kinderartsen in het ziekenhuis gezegd, dat het vanzelf zou verdwijnen en daar gaan we nog steeds van uit…
Nou ja, ik dwaal af, geloof ik… ik ben boos op de huisarts dat ze dat vermeld heeft… en ik hoop dat de kno-arts er morgen niets mee doet, want daarvoor gaan we niet… we gaan voor Fleur der oren en de verkoudheid, die steeds weer op komt zetten…
Moest het toch ff kwijt…
Hugs
