Onze zondag
Met 3 asprientjes achter de kiezen ben ik gistermiddag rond half 1 samen met Helmut en Fleur de straat uitgelopen richting de dansschool, waar Jamie haar communiefeest vierde.
Wat zag ze er mooi uit, echt een prinsesje… en ze straalde… zoals ze zaterdag om de haverklap huilde van de zenuwen, zo straalde ze gisteren… die oogjes… geweldig om te zien… nog mooier en dat viel zowat iedereen op… straalt Jamie, dan straalt Fleur ook…
We hadden 3 cadeautjes… Fleur had een ketting gemaakt, we hadden kaatsenballen gekocht (daar zijn ze alle4, Fleur+Jamie+Beau+Quincy helemaal weg van) en we hadden een envelop met een leuke communiekaart en geld… ze vroeg dat aan iedereen omdat ze wilde sparen voor een televisie, maar ja, die zou ze een krijgen (wisten wij als enige) dus toen wij die tv zagen staan, speelden we zoals met Joyce en Sege afgesproken, het spelletje mee… Met alles wat ze kreeg was ze blij, het geld, dat nu naar een dvd-video gaat, de kaatsenballen (‘Ardy gaan we morgenmiddag na school dan jongleren?? ’) en met de ketting van Fleur… en als je dan ziet hoe Fleur met iedereen even lief speelt, zijn wij toch wel de gelukkigste ouders, denk ik dan… zo’n verschil met eerder op de dag gisteren… 2 uitersten waren gisteren te zien… het kind wat het bloed onder je nagels vandaan haalt, maar ook het kind, wat zo blij was, dat het mocht dansen springen en rennen… heerlijk gewoon…
Ondanks dat het zo gezellig was en ik echt met iedereen een praatje heb zitten maken, verging ik van de pijn in mijn kop… zo erg, dat ik blij was toen het dan eindelijk 6 uur was en dat we naar huis konden… heb gelijk nog een asprientje ingenomen, ben in bad gaan liggen, in de hoop dat mijn koppijn zou zakken, maar niets was minder waar… viel zowat in slaap in bad… dus er maar weer uit… Heb Fleur in bed gelegd en ben zelf ook naar bed gegaan, want het was niet om uit te houden…
Toen Helmut om 9 uur naar bed kwam, sliep ik dus alweer ongeveer 2 uur… ik werd wakker van de tv die hij aanzette, wat ik op zich niet zo heel erg vond als ik maar verder kon slapen en dat kon ik… Hij heeft wel gezegd, dat ik vandaag de dokter moet bellen, want het gaat al een paar dagen niet zo denderend… het zal wel een combinatie van alles zijn… stress en spanningen tussen ons door zijn familie, mijn neus die alweer potdicht zit, mijn schouder die steeds weer opspeelt…Dokter
Als ik straks, om half 9 thuiskom van Fleur naar school brengen, ga ik de huisarts bellen… wil toch wel weten of het allemaal van die medicijnen komt nu of ergens anders door… ik zou het liefst zien dat ze me eens grondig onderzoeken, want dit gaat zo echt niet langer…
hugs
