Boos en geschrokken
Wij zijn toch boos geworden daarstraks… Fleur mag buiten fietsen, maar ze moet dan wel in de straat blijven… en dat zou ze doen, maar het is nu al de zoveelste keer, dat ze met dat turks meisje bij haar uit de klas (woont hier schuin tegenover) de straat uitfietst… en nu konden we der helemaal niet vinden… was ze de drukke straat hierachter zomaar overgestoken, want ‘dat mocht van Hikran (spreek uit als Niekran)… Toen Helmut me dat vertelde, flipte ik dus echt hè… heb gegild tegen der ‘Wat zou je gedaan hebben, als jij daar onder een auto zou liggen, want je weet dat je daar niet mag komen… ’
Heb der naar boven gestuurd en ben na 5 minuten, toen ik gekalmeerd was, naar haar toe gegaan, heb haar uitgelegd, dat ik niet wil dat ze nog 1x de straat uit fietst en al helemaal niet met zo’n snotpin die dus van papa en mama zelf mag weten hoe laat ze naar huis gaat, hoe laat ze naar bed gaat en wat mag pakken uit de kasten en koelkast wat ze maar wil en wanneer ze maar wil… Fleur doet dat thuis dus ook als ze dat bij haar gezien heeft… en wij maar blijven waarschuwen… Heb haar zelfs (zo kwaad was ik) gezegd, dat ik de volgende keer dus die ouders ga vertellen dat ze de kinderen eens wat fatsoen moeten bij brengen … * zucht * … das trouwens hetzelfde meisje, wat toen hier bij mij in de kasten en lades aan het snuffelen was…
Hugs
