SevenHillsAngel©

Waterpret
Vanmiddag ging ik eigenlijk alleen maar ff naar buiten, omdat Fleur dat vroeg, maar ben buiten gebleven geloof ik hihihi… eerst een praatje maken met Joyce, die der auto een goede schoonmaakbeurt gaf en later met die kids verstoppertje gespeelt, met de bal… Fleur heeft vandaag een nieuwe gekregen, heeft Helmut (omdat ik vond dat die andere bal vervangen moest worden) bij de Action gehaald… eentje van de Winx Club, wat Fleur altijd bij Nickelodeon ziet… dat was rond half 2, denk ik… rond een uur of 2, half 3 kwam Helmut terug en toen stond ik dus nog steeds buiten, maar ondertussen waren de buren en Iwan ook buiten, dus kwam Helmut ook naar buiten … en het werd maar warmer… pfff… wel lekker hoor… beetje met de bal overgooien met Fleur en Beau, maar die moest rond half 4 richting de dansschool… de buurvrouw, die is gek hoor… die doet echt wat Iwan zegt ‘hé moe, wil je ff wat koffie zetten voor ons, das wel lekker, vind ik..’ dus die kwam even later weer naar buiten met een dienblad vol mokken, koffiemelk en suiker en een koffiekan, bekertjes limonade voor de kids en natuurlijk een koekje erbij… geweldig… allemaal bij ons op het hekje, de kids op de stoep en een lol dat we hadden, echt gezellig… gelijk afspraken gemaakt voor volgend jaar, als het WK voetballen begint en Nederland zich gekwalificeerd heeft… dan gaan we de boel weer versieren en wordt er door mij pannenkoeken gebakken… hihihi… heb er nu al zin in, want (klinkt misschien raar) ik vind dat dus geweldig om te doen… maar goed… zo ver is het nog niet…
Joyce, die behoorlijk wat water verbruikte bij het wassen van der autootje had gezorgd voor enorme plassen water, wat natuurlijk met die warmte geweldig is om als kind doorheen te fietsen en later toen ze toch al natte voeten hadden ook nog om in te springen…
omdat het zo warm werd, was Iwan in ene verdwenen, dachten wij, maar nee hoor… die kwam onverwacht terug… water in onze nek, werden we van achteren aangevallen door Iwan (net zo oud als Helmut) met een waterpistool… en geen kleintje of zo… nee zo’n joekel van een ding… hihihi… en toen begon de lol pas echt hè, dat wilden Fleur en Quincy ook wel, dus die 2 om de beurt met het waterpistool, tot Iwan terugkwam met nog een waterpistool, toen werden we aangevallen door 2 dolle kinderen tegelijkertijd… tja, nat waren die 2 toch al, maar wij werden dus ook natter en natter… op een gegeven moment was het zo erg, dat er ook emmers tevoorschijn gehaald werden en vormpjes uit de zandbak om iedereen nat te gooien… Helmut gooide Quincy nat, die dat niet echt leuk vond, dus die nam ik mee naar binnen om ook een emmer een beetje te vullen zodat hij Helmut nat kon gooien en tja… dat had ik dus beter niet kunnen doen… ik was dus op het eind (rond 18.00 uur) zelf zo nat, dat mijn spijkerbroek van het water gescheurd was op de knie.. maar dat geeft allemaal niet, ik heb nog nooit zoveel lol gehad op een woensdagmiddag als vandaag… het was echt geweldig… wie overkomt het nu, dat ze van top tot teen drijfnat is, tot ondergoed aan toe… maar ik was ook een gemakkelijk slachtoffer, want iedere keer als Beau, Quincy of Fleur nat gegooid dreigden te worden, gingen ze achter mij staan… wat was ik blij, dat ik mijn briefgeld, sleutels en sigaretten uit de broek gehaald had en mijn horloge afgedaan… het was zelfs zo op een moment, dat ik dus gewoon bleef staan als ze dreigden te gooien… natter dan ik al was kon ik toch niet meer worden…

We hebben pas laat gegeten, Helmut en ik, Fleur om 18.15 uur soep (zo’n éénmansblik), want ik plakte zo van dat water dat ik toch eerst ff lekker in bad wilde, met mijn nieuwe Danielle Steel ‘Sprong in het diepe‘. Rond half 9 (erg hoor) waren we net klaar toen Iwan aan de deur stond… die kwam dus ff laten zien hoe hij verbrand was vanmiddag… tja, hij niet alleen… Fleur der armen zijn gekleurd (kon niet zien of het rood was of niet, maar ze zijn wel verkleurd), Helmut zijn kop (tja, wat wil je als je die continu kaal scheert) was vuurrood, net als zijn neus… hahaha… ik heb wel rode warmen en mijn gezicht schijnt ook rood te zijn, zeiden Helmut en Iwan, maar dat merk ik morgen wel, als ik met daglicht in de spiegel kijk…