Overgang
Zou het kunnen?? Dat ik nu al, op mijn 32e in de overgang terecht kom??? Moet er niet aan denken eigenlijk, maar het begint er toch wel op te lijken…
Gisteren die knallende koppijn, heb op de kalender gekeken en zitten tellen… 18 dagen niet ongi, dus nee, het zou niet zo kunnen zijn, dat ik ongesteld zou moeten worden… maar wel dus… vanochtend toen ik naar toilet ging, was het bewijs daar… Ik ben ongi… alweer…
Die hoofdpijn was dus ook helemaal weg vanochtend… lag niet aan mijn verkoudheid, waar ik overigens wel heel veel last van heb… hoest nog steeds de longen uit mijn lijf… ook mijn eigen schuld, want dat hoesten kan ook komen doordat ik weer meer ben gaan roken door al die spanningen en stress… Maar ’t belangrijkste, ik heb geen hoofdpijn meer, dus kan ik vanmiddag met Fleur genieten van die oersaaie kermis hier in het dorp…
Nieuwe kranen
Als het meezit, gaan Helmut en ik, als Fleur vanmiddag op school zit, kijken voor een nieuwe keukenkraan, want die is aan het eind van zijn latijn… dinsdag wilde hij niet meer dicht, tot ik er een klap tegenaan gaf… tijd voor een nieuwe dus… eigenlijk wil ik ook gelijk een nieuwe kraan voor de wastafel, maar of dat er in zit, weet ik niet, want ik kreeg gisteren ook de rekening van de tandarts binnen… 90 euro, alleen maar voor die kies waar die vulling uit was en een klein gaatje erbij… dan moet de rekening van Helmut nog en die zal wel wat hoger zijn, want die heeft aan die ene kies wel heel wat behandelingen gehad…
YES ‘t kan dus wel
Wauwie, nu zal het allemaal wel in een rap tempo gaan… zoals jullie weten, heeft Jan, een van Helmuts broers gebeld met iemand van het verpleeghuis wat betreft de achteruitgang van hun moeder, maar zoals ik al dacht, hield Josien dus alles tegen…
Nu dus niet meer… wat zal ze pissig zijn… net zo pissig misschien wel, als wij aldoor al geweest zijn, want… a.s. maandagmorgen om 11 uur hebben alléén de kinderen een gesprek in ’t Sancta (verpleeghuis) over hun moeder en hoe snel ze daar naartoe kan verhuizen… en niet alleen hierover zal Josien pissig zijn… Mia heeft bij de notaris uitgelegd, dat niet Piet of Toon, zoals in het testament staat, maar dat Josien altijd alles tekent en regelt en de naam van den Berk gebruikt, terwijl ze geen aanhang meer is… wahahhaa… ze heeft ook gezegd, dat wij hier niet van op de hoogte waren en nu gaat Josien dus ook nog eens van de Notaris op de falie krijgen, want zij mag dat dus helemaal NIET …
Op zich is het natuurlijk niet leuk, dat ik toch gelijk krijg, want ik heb aldoor gezegd, dat ze alles zou doen om het tegen te houden, maar ben wel blij, dat het nu toch uitgekomen is, misschien dat het dan eindelijk rustig gaat worden hier in huis… en dat niet alleen, als we dan naar zijn moeder gaan, gaan we echt op bezoek, ipv dat we der moeten verzorgen… ik ben echt heel blij, dat het Jan gelukt is en dat er maandag al een gesprek is… Nu hopen dat hun moeder snel er naartoe kan, maar Jan denkt van wel…
Net als ik van de week het medisch ABC op internet heb zitten lezen, heeft Mia dat ook gedaan… en als je dan alles over dementie gaat zitten lezen, dan zie je dat hun moeder al in een ‘vergevorderd stadium’ is… en dan houdt zo’n achterlijke muts het allemaal tegen… grrrrr… maar nu niet meer… ze kan (hoop ik) geen kant meer op nu…
NU nemen de kinderen die echt om hun moeder geven het heft in handen…
EINDELIJK
