Helmut kwam gisteren thuis (ik had net medicijnen ingenomen, want voelde een koppijn opkomen vanuit het niks) en zei dat ie koppijn had, want hij had de hele dag zich op lopen vreten of het wel tot iedereen bij hem in de familie (piet&rianne, jan&marianne uitgezonderd) was doorgedrongen dat hij niet meer zondags zijn moeder een hele dag wilde verzorgen… dus ik stelde voor Josien te bellen om te vragen of ze het wel helemaal door had… zou hij wel op prijs stellen, maar toen ik de eerste 3 cijfers ingetoetst had, legde ik de hoorn alweer neer… en zei tegen helmut dat ze ondertussen ook wel wist dat wij het weekend 1 en 2 oktober niet thuis zijn en dat ze dus wist dat ze al voor een andere oplossing zou moeten zorgen… Daar had ik gelijk in…Helmut is toen boodschappen gaan doen en Fleur en ik zijn naar Joyce gegaan… Er is een flink stuk van der haren af… maar goed… weer thuis zijn Fleur en Helmut gaan fietsen en daarna heeft Helmut wederom een poging gedaan mijn nieuwe keukenkraan vast te zetten… op een of andere manier wil dat gewoon niet lukken…
terwijl hij hier mee bezig was ging de telefoon… dus ik neem hem op…Â Josien… dus ik Helmut onder het aanrecht vandaan geroepen… waren ze gisteren met die moeder naar de afdeling wezen kijken waar ze komt te wonen… Moeders had het er wel ff moeilijk mee, want kwam natuurlijk als donderslag bij heldere hemel… de dagelijkse dagopvang is 1 ding natuurlijk, maar om er dan ook te gaan wonen.. nou dat kreeg ze dus gisteren te horen, maar ze zag wel in dat het nodig was, dat ze niet meer alleen kan wonen … en das toch ook wel weer positief, want blijkt dat ze gisteren een helder moment had…
Als de indicatie er helemaal door is, gaat ze volgende week woensdag of donderdag al over… wat dus inhoudt dat alle broers en zussen deze week nog of volgende dus weer een keer allemaal bij elkaar moeten  komen, want dan gaat er gekeken worden wie wat zou willen hebben, wat ook weer een hoop gezeik gaat worden, want er zijn dingen verdwenen die van ons zijn (Helmut en mij, Piet en Rianne, Jan en Marianne), waar toch wel emotionele waarde aan zit…
dat de broers en zussen weer een keer bij elkaar moeten komen weten we niet van Josien, maar dat weet ik van Rianne die me dat vorige week zaterdag vertelde toen ik bij haar was voor der internet… alles wat dan niet mee gaat naar een van ons allemaal gaat naar een opkoper, want ze kan niks van meubels of zo meenemen… Nu zijn wij heel gemakkelijk, want wij willen eigenlijk helemaal niets wat betreft de meubels en zo… enige wat wij terugwillen zijn (maar dat is pas als ze over een jaar of 10 komt te overlijden) foto’s en het kettinkje met foto van Fleur eringegraveerd (net zo een als ikzelf om  mijn nek heb hangen), maar die is dus pleite (wisten we niet, maar hebben Piet&Rianne en Jan&Marianne ons verteld)… en als ik er achter kom dat iemand hem zomaar meegenomen heeft, of alleen het kettinkje,want wat moeten ze met een foto van fleur in een hangertje, dan ga ik naar de politie… klinkt hard, maar ik vind het dan toch echt diefstal…
Maar goed … dinsdag gaat helmut dus voor het laatst ‘s avonds naar zijn moeder, ‘verplicht’… vanaf dan kunnen we zelf bepalen wanneer we naar haar toe gaan… dus als het ons uit komt…
Als je eens wist hoe goed ons dat deed, dat we dan eindelijk van die verplichtingen af zijn… de hoofdpijn die ik had, was een half uur naar mijn medicijnen al verdwenen, maar die van Helmut verdween pas na het telefoontje van Josien, alsof hij aanvoelde dat er wat aan zat te komen…
Ben voor hem overigens sowieso heel blij, want als hij ‘s ochtends gaat werken komt hij langs de westhoek gereden en automatisch kijkt ie dan altijd rond of hij zijn moeder ergens ziet lopen, omdat ze al verschillende keren aan de wandel gegaan is en niet wist wat ze aan het doen was… en dat zijn dan van die dingen waar hij zich, als ze volgnede week verhuisd is niet meer over in hoeft te zitten, want dan wordt ze 24 uur per dag in de gaten gehouden…
Wil nog wel ff kwijt, dat Josien aan Helmut toegegeven heeft, gisteren, dat ze het aldoor verkeerd gehad heeft… en dat waardeer ik toch wel, want dat doen ze bij hem in de familie niet vaak, fouten toegeven… en ze zei ook, dat ze blij was dat ze van alle verantwoordelijkheden af is straks en hoopt dat iedereen gewoon normaal doet… Nu hoeft ze van ons niets te verwachten… als ik der tegenkom, zal ik een praatje maken en normaal doen, maar wat zij wil… dat iedereen weer bij elkaar over de vloer komt, dat gaat er bij mij niet in… ik ga alleen nog maar naar Piet&Rianne en Jan&Marianne en als Mia normaal kan doen, zonder te stoken, dan wil ik ook nog wel bij haar op de koffie gaan, maar naar Toon&Josien en Ella&Cor ga ik niet…
Ben al vanaf 5 uur bezig geweest om te zien hoe ik dit het beste op papier kon zetten, hoop dat het gelukt is en jullie snappen wat hier staat, maar dat zal wel…
Hugs
