Fleur is de held van de straat
Waarom was Fleur de held van de straat gisteren??
Zij heeft er, samen met buurman Jan, voor gezorgd, dat onze andere buren naar binnen konden, want die hadden zich buiten gesloten. Zo rond een uur of 17.00 uur belden buurman Piet en buurvrouw Riet bij ons aan…maar ik was in de bijkeuken bezig met de diepvries, dus Fleur maakte open en kwam mij halen… Toen buurvrouw Riet haar verhaal gedaan had heb ik eerst gekeken of de overburen thuiswaren, want die hebben onze ‘glazenwasserladder’… je weet wel, zo’n uitschuifbare ladden, die heel hoog komt. Maar die waren dus niet thuis… Joyce was zwemmen met Quincy en Jamie en Beau waren dansen…
Ik dus weer naar huis, achter in de tuin op een tuinstoel gaan staan en gevraagd of buurman Jan en buurvrouw Wil, zo’n ladder hadden… maar nee, die hadden ze ook niet, zouden ze er wel een hebben, dan zou dat de onze zijn, die ze geleend hadden… Buurvrouw Wil vroeg toen of ik wist of Annie, demoeder van Joyce, bij de dansschool was, want die heeft van de poort een sleutel, die ik misschien wel zou mogen lenen… Bij de dansschool was ze niet, maar Tien en Danielle zeiden dat ik ff bij het woonhuis moest aanbellen, want Oma Annie, zoals ik der consequent noem ivm Fleur, was aan het babysitten… ‘k heb de sleutel gekregen en kon dus de ladder pakken, maar dan ben ik een leek… Hoe schuif je in vredesnaam zo’n ladder uit… ikke weer op de tuinstoel met mijn koppie over de muur: ‘Buurman Jan, kunt u mij vertellen hoe ik die ladder uit moet schuiven?’, maar die lieverd heeft dus de ladder uitgeschoven, is over de poort van Buurman Piet en Buurvrouw Riet gaan hangen en kon de schuif open maken, waardoor de poort ook open kon, want met de sleutel was die gelukkig niet op slot… En toen kwam het dus… het klepraampje stond open, maar het grotere raam was dicht… Buurman Jan is toen iets gaan maken (je kan wel merken dat ie in de bouw gewerkt heeft totdat ie werd afgekeurd voor de bouw) om het raam via de hendel open te maken. Hij heeft een latje gepakt en daar zo’n oogje ingedraaid… wij gebruiken altijd van die kleintjes, maar Buurman Jan had van die grote oogjes om te gebruiken… en met dat ding had ie dus binnen 10 minuten het raam open… maar ja, niemand van ons kon op de bak van het rolluik gaan staan… wij waren te zwaar… zelfs ik met mijn 68 kg… heb wel een angst overwonnen… stond al ter hoogte van het raam boven terwijl ik normaal niet hoger kom dan de 2e tree van een keukentrapje. Daar ging ze weer… ikke dus… op de tuinstoel om Fleur te roepen… die zat nog steeds bij de buren, terwijl buurvrouw Wil ondertussen ook al bij ons stond…Fleur kwam er netjes aan en wij vroegen dus of ze uberhaupt wel op de ladder durfde, maar Fleur zei resoluut ‘Nee, dat doe ik niet’… maar Buurman Jan zei ‘Fleur, ik loop achter je, houd je vast, durf je dan wel?’… ‘Ja hoor, dan wel’… en daar ging ze, heel stoer , maar wel voorzichtig klom ze de ladder op… tot ze aan de bak van het rolluik was… maar ze moest toch nog een paar tredes omhoog… en toen, toen klom mijn meisje zomaar naar binnen… Keek nog ff naar beneden, lachte en daar ging ze… via de slaapkamer van de buren naar beneden om de voordeur open te maken, maar dat lukte der niet, dus naar de keuken, waar de sleutels op de keukentafel lagen, weer naar boven om de sleutels door het raam naar beneden te gooien… wilde die muts toch weer via die ladder naar beneden, maar op aanraden van Buurvrouw Wil, die net als ik toch wel heel angstig was dat ze dan wel zou vallen, is ze via de gewone trap naar beneden gegaan en via de voordeur, die de buurvrouw ondertussen open gemaakt had weer naar buiten…
Ja, dat was een superteam hoor, Buurman Jan en Fleur… Met z’n allen, Buurman Piet en Buurvrouw Riet, Buurman Jan en Buurvrouw Wil en Fleur en ik hebben we voor op straat nog ff staan kletsen…
en terwijl wij daar stonden kwam Sege thuis van zijn werk, dus ik hem verteld dat we ff onze ladder teruggenomen hadden om de buren te helpen… die moest natuurlijk wel lachen, toen ie hoorde hoe of wat… Niet veel later kwam ook Joyce thuis met haar eigen kids, maar ook met Senna en Mika, de kinderen van Tien en Danielle, want vrijdags past Joyce altijd op, tot een uur of half 8, want dan moet Joyce naar de dansschool om Tien te helpen met de les. Ook haar heb ik verteld van de ladder en ook Joyce moest ff lachen en zei ‘ben ik toch blij, dat ik het deze keer niet ben, want ik wil hem ook nog al eens op tafel laten liggen’…
Wat was ik trots op mijn meisje zeg… en ik niet alleen… ook Buurman Piet en Buurvrouw Riet waren trots op der maar ook blij met mij en Buurman Jan en Buurvrouw Wil… wij zijn dus allemaal verwend… De buren en ik hebben bloemen gekregen… een mooie bos rozen met alles erbij, zoals gipskruid en zo…en hij ruikt toch lekker… de hele kamer is gevuld met een heerlijke frisse geur… en Fleur, die is echt verwend… kleurboeken en kleurpotloden … kind dolgelukkig, want nu heeft ze weer potloden met puntjes…
Ze heeft vandaag dan ook iedereen bij het voetballen van haar klimavontuur verteld… geweldig om te horen en zien, want ze probeerde het dus ook weer voor te doen natuurlijk…
Jammer genoeg hebben de mannen verloren met 1-2, maar volgende keer gaan ze winnen… Foto’s zijn er ook weer gemaakt en zodra die op de site staan laat ik het jullie weten… Heb van Fleur ook weer een paar geweldig foto’s… als oud vrouwtje… ruim een meter kauwgom in doosje, die ze gebruikte als wandelstok… Ik heb vandaag genoten van der… ze was niet vervelend… niet zeurderig of drammerig, maar echt lief…
Zo, nu wens ik jullie nog een fijne avond toe…
Slaap lekker en tot morgen.
Hugs
