Zoals de meesten van jullie wel weten, heeft mijn vader longkanker en heeft hij een chemokuur achter de rug. Momenteel krijgt hij bestralingen, waarvan hij nu nog 2 weken moet.
Nu wil het dus zo zijn, dat ze gisteren naar mijn zusje zijn geweest. ‘Geen probleem, toch?!’ zullen jullie denken, nou ik schrok ervan, toen mijn vader vertelde wat ze allemaal gedaan hadden.
Mijn moeder is met mijn zusje naar de IKEA geweest en heeft het dus ‘goed’ gehad, buiten dat ze heel moe was daarna (heeft in dec. vlak voor de kerst een TIA gehad, waardoor ze snel moe is), maar mijn vader heeft daar dus de gehele dag geklust… en dat doet zeer… maar daar mag je dan weer niks van zeggen… Oscar heeft vrijdag tijdens de controle (non-hodgkin) te horen gekregen dat het hartstikke goed met hem ging, maar mijn vader is dus nog steeds onder behandeling en ik denk dan dus ‘laat iemand anders helpen’ met die dingen die je zelf niet kunt… wie kan er nu geen kastje in elkaar zetten of jaloezieën ophangen… nu heeft mijn vader hem daar zovaak bij geholpen (toen hij nog gezond was), dan kun je dat toch ondertussen verdomme zelf toch zeker wel… En ergste van alles is dan nog, dat hij (Oscar) vindt, dat ik mijn excuses naar hem moet maken, omdat ik een opmerking durfde te maken, dat mijn vader voor mij belangrijker is dan hij DUHHHHHHIk ben dus weer teleurgesteld door mijn zusje en der vent. Maar ook een beetje in mijn ouders, dat ze zich weer zover hebben laten krijgen. Hier moet ook heel wat gedaan worden. Wij zijn met de zolder bezig, maar staat ff op een laag pitje. Nu komen mijn ouders komend weekend, want mijn vader wil met Helmut zaterdag naar de AHOY waar een visbeurs is en wij zouden ze dus ook aan het werk kunnen zetten, maar zoiets doe je toch niet als je weet, dat iemand zo ziek is… Nu heeft mijn vader gelukkig niet heel veel last van de bestralingen (wel is zijn slokdarm geïrriteerd door die bestralingen), maar dan nog… Ik vind dat je dat dus niet kan maken… maar ja, wie ben ik?!Dan ook wat leuke dingetjes… Mijn pctje werkt weer… YES… heb hem tot 3x toe helemaal leeg moeten halen, wat ben ik blij als ik straks een nieuwe heb zeg!! Ik heb dus niet alles opnieuw geïnstalleerd, voorlopig alleen dat wat ik denk nodig te hebben… maar als er hier straks een nieuwe staat komt alles er weer op!!!
Fleur heeft vorige week (16 maart) der rapport gekregen, wat doet ze het goed zeg… In het loggie hieronder kunnen jullie haar rapport bekijken.
Met Stan gaat het ook supergoed… Hij woog bij de laatste controle 7900 gram en was 67 cm lang… Hij eet netjes alles op wat we hem voorschotelen, alleen met de boterham hadden we in het begin wat moeite, maar ook dat gaat er nu in als zoete koek. Verder is en blijft het een vrolijk mannetje ondanks zijn enorme huilbuien, die hij soms heeft… tot krijsen aan toe, maar gelukkig komt dat niet zo heel vaak voor.
Met Helmut gaat het ook goed… tja, kan ook niet anders natuurlijk… en ik… ik ga ondanks alles gewoon door… hoe beroerd ik me soms ook voel, hoeveel pijn ik ook heb… ik laat niks merken, niet aan Helmut, Fleur of wie dan ook… maskertje werkt dus nog altijd… Alleen als Helmut weer een ‘zeurbui’ heeft (heeft ie weer ergens last van),dan maak ik een opmerking en dan weet ie hoe laat het is…
Zo tot dusver weer een update vanuit 7bergen… heb nog supergave foto’s… die laat ik binnenkort wel zien, als ik ze goed op de pc heb staan.
Hugs
