Dalletje
18 mrt, 13:59
. Jeetje, word er zelf niet goed van, maar ach… ondanks dat gaan we gewoon door.Begon al toen ik dus zondag op maandag bijna niet kon slapen… was om 4 uur al wakker, en zelfs toen had ik al niet veel geslapen, maar mag de pret niet drukken, naar beneden, wasmachine aan gezet, tv aan, dvd aan en de series kijken
, die ik opgenomen had… Half 6 komt Helmut beneden, die heeft 5 minuten bij mij op de bank gezeten en toen ging ie maar in bad
, maar ja, eerst ff checken of de wasmachine 
klaar was, want anders mocht ie van mij nog niet in bad… Hij mazzel 
… Uur later, mijn series afgelopen en hij klaar met badderen, toen ben ik gaan afwassen, stofzuigen en boterham voor Fleur en Stan gaan maken, die nog altijd op de 38.8 zat, maar wel al veel levendiger was en Helmut was geloof ik een van de eersten bij de supermarkt hahaha…Zitten we eindelijk om half 10, helemaal klaar, zien we ons mam al aan komen lopen en dan heb ik het al hè, want ze zou de trein van half 9 pakken, zodat ze om 10 uur hier zou zijn, voor hetzelfde geld zat ik dus echt bij de dokter… dus afspraken nakomen doet ze ook al niet
 Gelukkig kwam niet veel later Mia aanrijden en wat een verschil tussen Mia en ons mam, allebei weduwe (mia sinds september 2006 en ons mam dan sinds januari), maar de 1 veel sterker en zelfverzekerder dan de ander… Half uur nadat Mia er was kwam haar jongste dochter, Ilona, die ik al heel lang niet gezien heb, maar met wie het gelijk ook weer klikte en zijn we met z’n 4en naar het mortuarium gereden hier in 7bergen… en zal niet zo zijn… wij waren de eersten 
, kan ik niet zo heel goed tegen. Na ongeveer 15 minuten wachten kwam de lijkwagen eraan met volgauto, Frank en Colinda met Piet en Rianne (die wel zo bot deed tegen iedereen, waar ik ook al niet tegen kan, maar gelukkig was ik niet de enige die dat vond), David en Kirsten, Ton en Svetana met Elly en Dick (Ton en Elly zijn broer en zus van Marianne) en Christine met dr vriendje en dr broertje en zusje (kids van Elly)… maar in die volgauto, daarin zouden Jan en de moeder van Marianne zitten, MAAR er zat NIEMAND in, wisten ze niet dat ze die 2 op hadden moeten halen terwijl dat toch heel duidelijk afgesproken was 
. De dame van de volgauto is Jan en Marianne dr moeder gaan halen en wij konden dan binnen wachten… Werd de kist gereed gemaakt en de bloemen er netjes opgelegd, zodat wij al konden zien hoe het er later in het crematorium uit zou zien en we konden het stuk bekijken wat Mia en Helmut besteld hadden… Er waren al een paar binnen om te kijken toen Jan aankwam… en wat een contrast… wij toch allemaal netjes gekleed en Jan was gewoon echt Jan… spijkerbroek, shirt en zijn fleece vest… en RESPECT voor Jan, heel veel, hij heeft samen met Ton en 2 mannen van Monuta de kist de wagen ingetild… Toen met z’n allen richting Breda, naar het crematorium… en toen merkte je dus al, dat Rianne gewoon overal iets op aan te merken heeft… belt ze Helmut op, dat Mia (terwijl Ilona reed) dr lichten aan moest doen, want we reden in een rouwstoet… ZUCHT… maar goed… De crematie zou om hafl 12 beginnen, maar omdat het ‘s ochtends dus al fout ging, waren we pas om 11.25uur bij het crematorium en begon het allemaal wat later. Terwijl wij stonden te wachten kon je horen dat de muziek gestart werd en ging de deur open… Werd een vrolijk nummer gespeeld, nederlandstalig, want daar hield Marianne van… kende het niet, maar was wel mooi. Na de muziek werd er een eerste ‘preek’ gehouden en werd verteld wie en wat Marianne was… heel mooi, want er werd echt precies omschreven hoe ze was… toen een nummer van André Hazes, een heel mooi lied, zo van toepassing op Jan en Marianne, dat iedereen brak. Zelfs Helmut, die normaal geen snik heeft, maar alleen een traan, snikte nu… En Christine, agossie, die brak helemaal, dat vond ik zo zielig, want ze zei nog, dat ze het over zich heen zou laten komen (lees dr krabbels bij sevenhillsangel) en er later toch wel wat meer tegenop zag… toen kwam de 2e ‘preek’ en het onze vader en weesgegroet (dat laatste kende ik niet helemaal) en toen kwam het… toen brak ik dus echt… Frans Bauer… hetzelfde liedje als wat bij mijn schoonvader gedraaid werd en een van de 2 liedjes die ik ook graag bij ons pap wilde, maar wat ons mam dus tegengehouden heeft… de tranen bleven komen… tijdens dit nummer liepen we langs de kist om definitief afscheid te nemen, wat ik dus overigens niet gedaan heb… ‘tot ziens marianne, ik zie je weer’…
Dan kom je in de ruimte waar de koffietafel gehouden werd en dachten wij (helmut, mia & ik) dat we als berkenfamilie toch wel allemaal bij elkaar zouden gaan zitten, maar nee hoor… Rianne hield dat dus heel duidelijk tegen…zij en haar gezin aan een tafel en helmut, mia, ilona en ik aan de tafel daarnaast, maar niet ff de stoelen aan de kant schuiven zodat we bij elkaar konden zitten… grrrr… daar was helmut heel pissig om… Na 10 minuten is hij bij hun Jan gaan zitten en heb ik het met Mia en Ilona over o.a. ons mam gehad en Mia zei in de auto naar de crematie toe, dat ons mam nog wel zou veranderen, maar tijdens de koffie daar heeft ze toch ook wel dr twijfels, vooral omdat ons mam dus niks kan/kon… nu moet ze dus alles doen, wat ons pap voorheen altijd deed… de administratie, koken, wassen en ga zo maar door… dat heeft ons pap altijd gedaan… ook toen ik klein was… Zal het nog sterker vertellen, ons pap heeft ons mam leren koken, zoals ie dat mij ook geleerd heeft… alleen laat ik dus de aardappelen tot moes koken of ze zijn zwart gekookt hihihi of eieren laten koken tot het water op is hihihi, dus gemak dient de mens als je samenwoont met een kok, toch?! Toen was het toch weer tijd om te gaan… Jan nog een keer duidelijk gemaakt, dat als er iets is hij ook echt moet bellen, maar heb ook tegen Elly en Christine gezegd, als ik wat voor ze kon doen, ze me altijd kunnen bellen…
En dan kom je thuis… ik heb koffie gepakt voor Helmut, Ilona, Mia en mezelf, want ons mam had nog… we gaan zitten en er valt een stilte… grrr niet voor lang, want Ilona en ik hebben zitten kletsen over de meubels hihihi, veel had ze al wel gezien, maar bepaalde dingen nog niet… ons mam heeft het met Mia over een dagje efteling gehad met Fleur & Damiën, en dat ze met mij ook nog weg wil (of ja mijn gezin), maar Mia zei ‘das niks voor Ardy, die blijft liever thuis, dat heeft ze al sinds ze samen wonen’… is toch erg hè, dat iemand anders precies weet hoe ik in elkaar zit en mijn eigen moeder niet, maar zelfs dan dringt het niet tot dr door, gewoon door blijven gaan, dat ze hoe dan ook met mij (en mijn gezin) op vakantie gaat… MOOI NIET DUS!!!
Om half 3, Mia en Ilona waren allang naar huis, kwam de moeder van een meisje bij Fleur uit de klas en ik ben aan de deur met dr staan praten, want ons mam interesseert het toch niet hoe de crematie was, dus hoefde ze het allemaal ook niet te horen… bleek dus in tussentijd dat ons Anneke ons mam op der mobiel gebeld te hebben en ons mam heeft die dus op speaker gezet… Moet die trut naar het maatschappelijkwerk en dat is toch erg, ons Anneke is zo zielig, dat ze dat moet… Zei Helmut me later, dus ik ben laaiend… en nog kwaaier toen ze na het eten vroeg of ik mee naar de bushalte liep… wilde ik niet, maar dan zegt Helmut doodleuk ‘kun je gelijk fleur ophalen bij de jazzballet‘, dus ben ik maar mee gelopen, maar had het beter niet kunnen doen… een gesprek kan er dus blijkbaar niet gevoerd worden als ze niet over anneke en oscar kan praten, want op alles wat ik vroeg of vertelde kreeg ik geen reactie en er werd niets gevraagd totdat de bus kwam, toen vroeg ze in ene hoe de moeder van Damiën ook alweer heette… *diepe zucht*… Toen ben ik doorgelopen naar de jazzballet, Fleur was al bijna klaar er werden nog wat dingetjes besproken voor de voorstelling, die ze volgende week hebben, want maandag is het 2e paasdag dus geen les… wel goed dat ze dat nog ff zei, want ik zou dus gerust volgende week daar bij de sporthal staan 
Rond een uur of 8 belde ons mam dat ze er was en vroeg ze nog of we zondag wel komen … dus ik (alweer) gezegd, dat dat er nog maar net aan ligt, hoe het met Stan gaat…
Om half 10 of zo zijn we naar bed gegaan om 11 uur zat ik met een ventje helemaal in paniek beneden… Tja, toen werd het half 4 toen ie eindelijk sliep en Helmut hem in bed gelegd heeft… wat wel erg is, is dat ie ook nog in de maxicosi gezeten heeft (toen ik naar de wc moest) en toen ik terugkwam had ie mijn pakje peuken dus te pakken… 9 sigaretten zo door midden gebroken, maar geen eentje in zijn mond ppfffff… was wel een opluchting… Nou ja, ik dus wel geprobeerd nog te slapen, maar het was pas half 6 toen me dat lukte en om half 8 schrok ik wakker, stond Fleur in ene voor mijn neus. Om 9 uur belde mijn moeder en enige wat ze zei/vroeg was dat ze wil dat we zondag komen en weer gezegd, dat dat aan Stan zijn gezondheid ligt… is hij koortsvrij, dan gaan we en als het snotteren minder is, anders heeft ze toch ECHT pech gehad… zeker als je bedenkt, dat ze dan ook nog (ook al zou hij nog verkouden zijn) naar de dierentuin of prehistorisch museum wil… {i}jeetje, mens denk na!!! Hou toch GVD toch eens rekening met iemand anders ipv alleen maar met jezelf of die 2 klojo’s
Â
Â
