Gisteren heb ik samen met Stan
genoten van het heerlijke weer… Nadat hij wakker was van zijn dutje ‘s middags, zijn we gaan wandelen… Ik wil een nieuwe hamster (moet de kooi nog wel schoonmaken hoor), dus naar de boerenbond gelopen… Ze verkopen er ratten, woestijnratten, konijnen, cavia’s en hamsters, maar helaas pindakaas… er waren geen hamsters *snik*… Maar wat vond Stan het geweldig om naar die beesten te kijken… En tja, hij praat nog niet zo goed, dus wat doe je dan als moeder… je gaat de dieren opnoemen die er zitten… Vooral die hij dus het leukste vindt… de cavia’s … dus ik zeg ‘cavia‘ … Nou hij maakte er wat van, maar ik kon er geen cavia uithalen
 maar dat mocht de pret niet drukken… hij probeerde het in ieder geval.We kwamen rond 5 uur weer thuis, eten voor Stan klaar gemaakt en lekker achter buiten in de tuin zitten eten… Toen hij zijn bordje leeg had, kreeg hij van mij een buys efteling zoen…die had ik bij de super-deboer zien liggen en weet dat hij die lekker vindt, maar man o man, wat kan dat ventje lekker eten… alles, maar dan ook echt alles zat onder en plakken, dat het deed… op zich niet zo erg, maar maak je handjes niet schoon aan je haren
 … dus jochie moest ff snel in bad, wat ie niet erg vond… helemaal schoon heeft ie nog in de kamer zitten spelen en klom rond 19.30uur bij mij op de bank, waar hij in slaap viel… Ik til hem op, loop naar boven, leg hem in bed en wat denk je… 
 huilen… nu kan ik daar (sommigen weten dat wel) niet tegen als een van mijn kinderen huilt… maar goed, moet consequent zijn, ik moest hem dus boven in bed laten huilen… In tussentijd belde Fleur
mij op en vertelde me wat ze allemaal gedaan hadden en vraagt ze hoe het met ons gaat en met Stan… dus vertel ik dat Stan op bed ligt en niks anders doet dan huilen en toen zei ze heel lief ‘geef hem maar een knuffel
van mij, mama, en jij ook een knuffel hoor‘ *slik*… toen kreeg ik mijn moeder aan de telefoon en die kan (sorry) van die domme vragen stellen… vraagt ze eerst hoe het met Stan is, zeg ik dat ie boven in bed ligt te huilen ‘hoezo huilt ie dan‘… sorry hoor, maar lijkt me logisch… duhhh… Uiteindelijk kreeg ik Helmut ook nog aan de telefoon en ik probeerde zo luchtig mogelijk te doen, maar hij had duidelijk in de gaten dat er iets was en toen begon ik dus te huilen… Stan, die huilt terwijl hij vlak daarvoor dus eigenlijk al sliep, geen zin in het komende weekend… ik zei letterlijk ‘ik heb totaal geen zin in vrijdag…‘ Hij begreep gelukkig precies wat ik bedoelde … Na het telefoongesprek geëindigd te hebben, heb ik nog geprobeerd tv te kijken, maar het huilen van Stan hield niet op… dus na 3kwartier naar het huilen geluisterd te hebben, heb ik hem maar weer mee naar beneden genomen… hij heeft lekker bij mij op de bank gelegen en ik kreeg zomaar een 
 van hem, wat ie normaal echt niet doet, zelfs niet als je er om vraagt en dat maakte veel goed… na een half uur heb ik hem weer op bed gelegd en wonder boven worder viel hij niet veel later in slaap… Om half 11 ben ik zelf ook naar bed gegaan en werd vanochtend om 3 uur wakker, maar ben weer in slaap gevallen en heb geslapen tot half 6 en ben toen maar naar beneden gegaan…
Wat we vandaag gaan doen, geen flauw idee, maar dat horen jullie nog wel.
Knuffels
May 14th, 2008 at 15:23
meissie….
Beloof me eens iets,
voortaan BEL je me hoor!
Echt doen!!!!
Ik weet hoe het is om je zo te voelen,
en dan is het fijn om even te luchten
en tijd maakt echt niet uit,
dat weet je….
BIG HUG,
Helga
May 14th, 2008 at 20:20
om te beginnen een BIG HUG terug, hoor lieverd, maar uh… wil jij niks zeggen *VETTE KNIPOOG* hahaha… komt goed, als ik ergens mee zit, hoor je het!!!
knuffels