Vorige week ben ik voor mijn schouders naar de huisarts geweest… Ik kan veel hebben, heb een enorm hoge pijngrens, maar iedere keer als ik iets moest doen (en nog) schoten de tranen in mijn ogen van de pijn… Kan me niet eens fatsoenlijk aan of uitkleden, heb moeite met Stan een schone broek aantrekken, want dat ventje heeft me toch een kracht en het huishouden moet toch ook (ondanks de pijn) bijgehouden worden. Dus eindelijk maar weer eens naar de dokter voor mijn gezondheid ipv om te praten…
Er zitten slijmbeursontstekingen in beide schouders, de linker is erger dan de rechter… maar met voldoende rust zal het wel overgaan… Mag een paracetamol tegen de pijn innemen, maar wordt het niet minder, dan moet ik terugkomen en gaat ze kijken of ik ontstekingremmers krijg of direct een spuit erin. Maar ze zei er al direct bij, dat de kans groot is, dat er dan een spuit gezet wordt, omdat ik er al vaker last van gehad heb.
Ik probeer nu ook echt rustig aan te doen, heb zelfs Stan verteld dat hij goed moet meewerken als ik hem een schone broek aan moet geven, maar begrijpen doet het ventje dat natuurlijk niet… Iedere keer is het een gevecht om hem zover te krijgen dat ie ff stil blijft liggen… Heeft ie een plasluier is het niet erg, dan mag hij staan van mij, dat werkt toch het gemakkelijkste, maar als hij een poepbroek heeft, tja, dan moet ie dus blijven liggen, maar dat doet ie dus absoluut niet met als gevolg dat ik nog meer pijn heb (maar dat vind ik niet zo heel erg) en alles onder zit en daar baal ik dan weer van, want eer ik hem en alles om hem heen schoon heb, ben ik toch weer ruim een half uur verder. Nu mag ik in veel opzichten blij zijn, dat Helmut ‘s middags om 12.45uur al thuis is (voordeel dat ie om 4 uur moet beginnen), zodat hij het dan op zich kan nemen, maar dat wil dus ook niet altijd gebeuren… vaak ben ik dan nog degene die het gevecht aangaat, omdat ie op momenten dat Stan een ‘boe bah’ heeft niet thuis is *zucht* alsof Stan het er om doet. Wel knap, hè, dat ie aangeeft wanneer hij een vieze broek heeft… hij geeft het al een paar maanden aan, door naar zijn broek te grijpen, maar sinds donderdag zegt ie dus ‘boe bah’… en ik dacht in eerste instantie dat ie Bumba moest hebben (knuffels) totdat ik een verschrikkelijke geur rook hihihi.
De rechter schouder is al wel een stuk minder, maar de linker schouder blijft flink zeer doen… is dus nog ff afwachten hoe het de rest van de week gaat, maar dat merk ik vanzelf wel…
Knuffels
