Zondagochtend om half 9 zei Helmut in ene, dat ie het wel leuk zou vinden om met Stan naar de dierentuin zou willen… Dus vraag ik (nog altijd in pyjama) naar welke dierentuin hij dan zou willen, want ik wil heel graag naar Emmen, maar dan had ik al veel vroeger de trein moeten hebben natuurlijk en hij antwoordde dat ie wel naar Antwerpen zou willen… ok… goed… maar ik zat dus nog in pyjama… ben ook nog nooit zo snel geweest, want om 9.12 uur vertrekt hier vanaf het station de trein richting Roosendaal, waar we dan over moeten stappen op de trein naar België. In nog geen 10 minuten tijd, had ik me gewassen, aangekleed en mijn spullen gepakt… dacht ik… zitten we in de trein, heb ik mijn paspoort niet bij… en ik ben wat dat betreft een angsthaas, want wat als ze die dus willen zien… maar gelukkig, heb me netjes gedragen in Antwerpen en in de trein, want ze hebben er geen enkele keer naar gevraagd.
We waren iets over 10en al bij de Antwerpse Zoo en dan is het natuurlijk nog niet echt druk, zodat we echt overal alles konden zien… dwz Helmut & ik konden alles goed zien… Stan moest de hele tijd opgetild worden, maar dat wilde meneer niet, hij wilde ‘in in in’ … en als je dan vroeg waarin, wees hij naar de buggy… dus hij heeft niet veel gezien… wel de apen, want die zaten in glazen kooien, de vissen, reptielen en amfibieën heeft ie ook kunnen zien en ook de nachtdieren kon hij gewoon zien, want die zaten ook allemaal in glazen kooien…
Jammer genoeg is het wel een kleinere dierentuin, want om half 1 stonden we alweer buiten met een geweldige foto (die ik nog moet inscannen) van ons 3tjes met een olifant bij de ingang…
Vanuit de dierentuin zijn we richting het centrum gelopen, want om om half 1 alweer naar huis te gaan, zagen we eigenlijk niet zitten en we waren er heilig van overtuigd dat de winkels in Antwerpen, net als in Rotterdam, open zouden zijn, maar helaas voor ons… niet dus… dat wil zeggen sommige winkels waren wel geopend, maar de meesten waren dicht… Terwijl we richting het centrum liepen, zijn we eerst bij een Quick restaurant naar binnen gegaan, want we hadden toch wel honger gekregen. Vanuit de buggy heeft Stan netjes zijn kipnuggets zitten eten en de frietjes, die hebben we in het bakje bij hem in de buggy gezet toen wijzelf klaar waren met eten… Hij heeft alle frietjes opgegeten en netjes het bakje onder in het mandje van de buggy gegooid… Niet veel later viel hij in slaap… dus konden wij gewoon winkeltjes kijken, die open waren… Helmut is vroeger wel eens met hun Jan naar de vogeltjesmarkt geweest en wilde daar dus nu ook naartoe, maar ja, met de auto kom je daar anders dan al wandelend, maar we zijn er gekomen… Mag het niet zeggen, maar door al die eetkraampjes die er staan, ruikt het niet al te fris, maar dat mocht de pret niet drukken… we hebben voor Fleur en Stan pinnetjes gekocht voor op hun crocs, voor Stan nog een paar extra crocs, een maatje groter dan hij al had en zijn weer verder gelopen, want ze waren al bezig de markt af te breken… zonde, want heb leuke kraampjes gezien, maar we liepen weer verder… richting stadhuis, wat een enorm gebouw is dat zeg… en al die vlaggen die daar buiten hangen, wel een mooi plaatje om te zien.
Op een gegeven moment zei Helmut, dat we een bepaalde straat in moesten, want daar zit een Disney winkel… maar voor we daar aankwamen ben ik eerst nog een heel goedkoop winkeltje binnengelopen, waar ik gewoon ff wilde snuffelen… en nog geslaagd ook… eindelijk heb ik een mandje voor mijn wasknijpers wat ik aan het rekje of droogmolen kan hangen *YES* en 2 strandballen in de vorm van vissenkoppen… de een is een haai en de ander een octopus en dat alles voor 3,50 hihihi, geen geld… stukje verderop zat inderdaad de Disney winkel… de dame van het winkeltje zat te eten, dus dan zeg je als je binnenkomt ‘smakelijk’ hihihi… althans, ik doe dat dus… en moest wel zo lachen, toen ze een kwartiertje later zei, dat het haar speet dat ze gewoon door at, want de meeste mensen kijken en lopen weer weg… Nu hoefde ze van mij geen excuses te maken, want ze zal toch ooit moeten eten… Terwijl ze voor mij de Knabbel&Babbel aan het inpakken was, die ik graag wilde hebben (heel leuk, met zo’n doppinda –> foto moet nog op de computer gezet worden, dus krijgen jullie nog te zien), vertelde ze dat Ik haar bekend voor kwam, wat wel grappig was, want was voor mij de 1e keer dat ik in die winkel kwam, voor Helmut de 2e, want die is met mijn moeder, zusje en Fleur er al eerder geweest, toen Fleur een jaar of 2, misschien 3 was… Helmut vertelde haar toen, dat mijn moeder en zusje geregeld hier kwamen en dat mijn zusje altijd wel wat kocht… Zegt ie tegen mij, dat ik een foto van mijn moeder moest laten zien, dus ik haal de portemonnee tevoorschijn, de pasfoto, laat deze zien en ze zegt ‘oh, das mevrouw van de Wiel, ja, die ken ik wel… die kwam hier vrij regelmatig samen met uw zusje. Dat is wel lang geleden dat zij hier geweest zijn, doet u uw moeder en zusje maar de groeten van mij’… en toen zei ik, dat ik mijn moeder graag de groeten wilde doen, maar niet aan mijn zusje wilde overbrengen… Ze vroeg mij of ik wist hoe lang het misschien geleden kon zijn, dat mijn moeder en zusje bij haar in de winkel geweest waren en toen heb ik dus gezegd, dat dat waarschijnlijk al minstens 3 jaar zou moeten zijn, omdat ze dus al 3 jaar met Oscar mee gaat en ze eigenlijk niets meer met mijn moeder onderneemt, zoals een dagje Antwerpen of zo… Zegt ze ‘Oh, dus ze zijn ook niet meer samen naar Parijs geweest, dan?’ Nee dus…  Terwijl we zo nog wat stonden te praten, zag ze ook een pasfoto van Fleur en toen zei ze ‘ja, dat is haar kleindochter, die is hier ook in de winkel geweest, 1x, dat was zo’n lief meisje, luisterde hartstikke goed naar haar vader… (kijkt helmut aan) oooh sorry, ik had u dus niet herkend’… lachen toch zoiets of niet hahaha… vond ik wel… Voor Fleur heb ik zo’n mooie Disney tekening van Peter Pan en Tinkerbell gekocht, nu alleen nog een lijst, voor haar rapport en overgang…
Om iets over half 4 hadden we de stoptrein terug richting Roosendaal, nadat we in de supermarkt op het station nog drinken en koeken gekocht hadden voor in de trein… Kinderkoeken van Lu, die ze hier in Nederland dus niet verkopen, althans ik heb ze nog nergens gezien, en Stan heeft er echt van zitten genieten… Tegen 5 uur, half 6 waren we thuis…
We hebben wel besloten, dat we mijn moeder zouden vragen of ze misschien een keer een heel weekend op Fleur & Stan zou willen passen, zodat Helmut en ik met z’n 2tjes een keer een weekendje naar Antwerpen kunnen… heb dat ‘s avonds door de telefoon ook direct gevraagd en natuurlijk wil ze dat doen, maar dan moet ze het wel ruim op tijd weten, zodat ze er met haar werk en zo rekening mee kan houden, maar das logisch… Denk dat dat nog wel een poos duurt voordat we ook echt met z’n 2tjes weggaan, want zodra Stan een schone luier moet, werkt ie dus absoluut niet mee, maar dat we gaan dat staat vast…
Knuffels
Â
