Helmut was (gelukkig) niet vergeten, dat het gisteren eigenlijk zijn vaders verjaardag zou zijn, al moest ie er wel ff over nadenken, toen ik erover begon nadat hij van zijn werk thuiskwam…
In eerste instantie zei hij heel onnozel, dat het maandag was… toen ik naar de datum vroeg zei hij dat het de 14e was en waarom ik daar zo’n ‘ophef’ over maakte… Tja, ik antwoordde niet gelijk en hij zei ‘oh ja, ons pa zou vandaag eigenlijk jarig zijn’… Fleur vroeg wie er dan jarig zou zijn, want ‘ons pa’ weet ze niet wie dat is… dus zeiden wij opa Berk zou 78 geworden zijn vandaag en zo eng als het hier in huis kan zijn, ging de deur een stukje open … nu wonen wij in een niet al te best geïsoleerd huis, dus als het buiten waait, waait het hier binnen ook, maar Fleur zei gelijk ‘hey opa, gefeliciteerd’ en tegen ons ‘ja, das de geest van opa berk, die hier nu is’… brrrr… krijg er nog de bibbers van, als ik er aan terug denk, maar wie weet…misschien heeft ze wel gelijk, toch?! Ik bedoel… ik zeg ook wel eens, als er iets gebeurt wat niet te verklaren is, dat het ons pap is…
Knuffels
