pffff… ik weet niet hoe ik het allemaal neer moet zetten, maar geloof niet dat het ooit nog goed gaat komen tussen mij en mijn zusje… ze zal heel veel moeite moeten gaan doen, want ik heb me van mijn beste kant laten zien… mama heeft het voor me opgenomen, maar iedereen ziet mij als de kwaaie piet… moeten ze zelf weten, maar dat mijn zusje daar in mee gaat, doet zeer, al had ik dat kunnen weten, want zij heeft hem altijd geloofd… niet mij, niet papa, niet fleur maar hem… Heb heel wat gehoord van mama, wat er daar allemaal gezegd is en ik weet nu dan ook waar ik sta… ik ga me nu gewoon op mijzelf, mijn gezinnetje en mijn moeder richten en mijn zusje… nou die kan het shaken… Ik heb me de hele week, al vanaf vrijdags, dat ik van mama hoorde dat dr vent weer was opgenomen in het ziekenhuis gesmst en gebeld (of ja, dan belde ik mama, want als ik dr zelf bel neemt ze de moeite niet om de telefoon op te nemen) en ik kreeg geen reactie en ze wilde me niet spreken… Dan al het commentaar van hun ‘vrienden’ op mij, terwijl zij mij niet eens kennen, maar wel gelijk een oordeel klaar hebben (jullie waarschijnlijk ook na het horen van mijn relaas), waar ze mama mee lastig vallen, om nog maar niet die ene opmerking naar mama toe te vergeten ‘je weet niet wat het is om iemand te verliezen’… ik moet ze niet tegenkomen… en ook mijn zusje (sorry mama) moet uitkijken, want ik ben dus ook geneigd om haar eens ff flink de waarheid te vertellen… Al zal zij nog flink dr neus stoten, want vroeg ze maandag en dinsdag nog aan mama of het nog goed zou komen tussen haar en mij en heb ik mama gezegd, dat dat er dik in zit, nu denk ik daar dus geheel anders over… Ze zal verdomd veel moeite moeten doen, wil het ooit nog goedkomen, maar zolang ze bij die zogenaamde vrienden zit, is de kans heel klein…
Woensdag kreeg ik, nadat ik op dat moment alweer een paar keer gesmst had, eindelijk een reactie (dankzij mama, die vond dat ze moest reageren) dat het op en af ging… Mama zei, dat ze Anneke gezegd had, dat ze tegen mij gezegd had, dat het beter was vóór mij als ik niet zou komen naar de crematie. Mama had dat gezegd omdat ze weet dat ik daar niemand zou hebben, behalve mama, en iedereen van al zijn vrienden had Oscar heilig verklaard en om ruzie te voorkomen leek het haar daarom ook beter dat ik niet kwam en ze weet, dat ik het enorm hypocriet zou vinden om te gaan, terwijl hij nooit meer een voet hier over de drempel zou zetten en dat ik bij hem niet welkom was, hij niet meer kwam bij mijn ouders omdat ik er was… dat mijn zusje moest kiezen tussen hem en mij (die keuze is dus overduidelijk geweest)… Mijn zusje had gezegd, dat er alleen maar ruzie van zou komen als ik kwam, dus dat het inderdaad beter was als ik niet kwam… Mama had ook gevraagd of ze wist door wie dat kwam, maar daar werd niet op gereageerd… De vrouw van een van die vrienden had mama ook gevraagd of er een kans was dat het goed zou komen tussen anneke en mij, maar dat zij maar 1 kant van het verhaal kende (dat van Oscar) en zij zich niet voor kon stellen, dat ik zo hard was… puntje bij paaltje… hij heeft hetzelfde leugenverhaal opgehangen tegen zijn vrienden als toen tegen Anneke (waardoor ik vorig jaar op anneke dr verjaardag een enorme ruzie met dr gehad heb en sindsdien is het contact dus al minimaal) en alles wat ik op mijn weblog gezet heb heeft ie verdraaid zodat het beter in zijn straatje paste… Mama heeft dus mijn kant van het verhaal verteld, dus ook die van papa en Fleur, en dat een dode zich niet kan verdedigen en dat als een kind van 8, toen net 6, bij het verhaal blijft ze dus echt niet liegt, zoals hij beweerde… Haar reactie was, dat dat dus Oscar was… het altijd zo draaien dat het beter in zijn straatje paste… wat is hij toch heilig, hè?! En mama zei, dat ik nooit van mijn standpunt zal wijken, dat haar ouders, ook al is papa er dan niet meer, en schoonmoeder altijd belangrijker zullen zijn dan welk aangetrouwd familielid dan ook en zij kon zich daar helemaal in vinden, zei mama… Een collegaatje van Anneke had tegen ons mam gezegd, dat we nu misschien de Anneke van voor juni 2005 weer terug zouden krijgen, maar ik denk het niet, zeker niet zolang ze met die vrienden van Oscar blijft omgaan, wat ze zelf moet weten. Is wel frapant, dat er eindelijk iemand was, buiten mama (papa), Helmut, Fleur en ik, die dat ook zegt… Mama zei heel sarcastisch tegen mij, voordat we de telefoon ophingen, dat hij wel heel heilig was, dat geen een van zijn vrienden tijdens de crematie wilde spreken, terwijl dat een van zijn laatste wensen was… Ik moest alleen maar lachen, want zo leer je dus je vrienden kennen, al ben je er dan zelf niet meer… (oeps klinkt ff heel hard).
Donderdagavond belde mama me weer op toen ze thuiskwam van Anneke… ik stond ff op het punt om toch maar wel te gaan, want de muziek… 3 liedjes, die bij papa ook gespeeld werden … maar mama zei, dat ze zich wel zou redden… ok, dan niet… toen vertelde ze dat er eerst een crematie was… dan een koffietafel en daarna voor genodigden een bbq (hoe toepasselijk)… dus ik vroeg aan mama of ik ook uitgenodigd zou zijn voor die bbq als ze niet geweten hadden dat ik niet zou komen… dat wist ze niet, want zij was alleen maar uitgenodigd omdat ze anneke dr moeder was.. dus ik zo ‘tja, ik had niks met Oscar maar ik ben wel dr zus ondanks de meningsverschillen’… antwoord zullen we nooit weten, want dat wist mama dus ook niet, maar wat ze wel wist, was dat Anneke niet gezegd had, dat ze mij ook moesten uitnodigen… tja, dan weet ik het wel, toch… Dit was de druppel… Ik heb de kaart verscheurd en tegen mama gezegd, dat ik Anneke dus geen smsje zou sturen om te laten weten dat ik aan der denk… mama adviseerde me dat dus wel te doen… pffff… wat ik dus gisterochtend ook gedaan heb… ‘sterkte vandaag, groetjes ardy, helmut & de kids’… dat was gisterochtend iets voor 11 uur, maar er kan wederom geen reactie van af…
Gisteravond heb ik mama weer aan de telefoon telefoon gehad… ik had dr rond 4 uur gesmst om te vragen hoe de bbq was en kreeg pas rond half 6 een reactie, dat ze dat nog niet wist… dus ik weer gesmst ‘de crematie heeft wel lang geduurd’ en toen belde ze me om half 7 op, dat ze al op het station stond, dat ze zich behoorlijk rot voelde… ze kwam daar gisterochtend bij anneke aan, zat de hele kiet daar al vol met ‘vrienden van…’ en voelde ze zich absoluut niet thuis… de bbq had ze geen zin in en was gegaan, ze is gewoon gelijk na haar eigen smsje vertrokken…
Omdat mama ons niet meer ziet voordat ze vrijdag op vakantie gaat, wilden we dr meenemen naar de Efteling morgen, maar ze kan niet, want Anneke komt eten… DUHHHHH ze heeft zich bijna niet laten zien de weken nadat papa overleed en jij staat voor dr klaar, ik snap het niet hoor…Â ze zegt het ook niet af, want ze vindt dat ze dat niet kan maken, maar ons ziet ze gewoon niet meer (lijk wel jaloers)… ik had haar al eerder gevraagd of ze vandaag of morgen wilde komen, maar nee, ze moest dr huis poetsen, terwijl ze de dag ervoor nog zei, dat ze dat maandag en dinsdag zou doen… tja, dan weet ik toch genoeg…
Je hebt weer gewonnen Anneke, hoe doe je het toch??? Maar ik weet 1 ding heel zeker, Anneke… je zoekt het maar lekker uit…Â ik heb mama gezegd, je te vragen mee te gaan naar Antwerpen in oktober, maar je mag van mij lekker thuis blijven… ik wil niet meer dat je mee gaat… en ik hoop dat je 6 december niet mee komt en het spijt me voor mama, maar als jij dus met de kerst komt, ben ik (net als jullie deden) foetsie… of ik blijf, maar zeg geen woord tegen je, zodat de spanning te snijden is… kijken hoe dat voelt voor jou… ik ga jou nu net zo behandelen als jij en je ‘geliefde’ mij hebben behandeld… en weet je, ik voel me nu behoorlijk k*t, dat ik me tot jullie niveau verlaag, want dat zit niet in mijn aard… Je hebt in ieder geval goed naar je vent geluisterd!!! Je komt jezelf nog wel tegen en ik hoop dat je flink de neus stoot… bij mij heb je afgedaan en je moet heel goed je best doen wil het nog ‘goed’ komen, want ik ben er echt helemaal klaar mee…
Bah, wat moeten jullie wel niet van mij denken…
Knuffels
September 4th, 2008 at 03:44
Lieve schat,
maak je DAAR nou maar niet druk om,
wij weten toch wat er allemaal gebeurd is.
Ik vind het toch al heel grootmoedig van je dat je het toch maar weer geprobeerd hebt door steeds te sms-en en te bellen.
Maar als je dan weer zo klote behandeld wordt, nou laat haar dan maar barsten!
Geef je groot gelijk lieverd.
Genoeg is genoeg!
Zo behandel je een ander niet!
Je bent verdorrieor!
Het is gewoons chofterig zoals Anneke doet.
Laat haar het maar bekijken, ji
j hebt je best gedaan.
Je bent geen hond hoor, om zo behandeld te worden,
als eens tuk vuil!
September 4th, 2008 at 03:46
Sorry,voor mijn tikfouten, je site deed raar.
Zag steeds de tekst niet die ik tikte,
alleen de eerste paar regels, heel vreemd.:-(
Meiss, je hebt je best gedaan.
Het is nu aan Anneke en als zij zo blijft doen?
Ze is het niet waard om je nog druk over te maken.
wij weten dat het niet aan jou ligt,zeer zeker niet!
Heel veel liefs en dikke knuffels,
hvj,
Helga
September 4th, 2008 at 19:38
hoe langer ik er over nadenk, hè, hoe kwaaier 😡 ik word… zeker na wat ik dus vanochtend te horen heb gekregen… want mama spuit dr gal wel en zonder te beseffen, dat ze het eigenlijk voor Anneke alleen maar moeilijker maakt.. en heb het idee dat Anneke bij Fleur weer een wit voetje wil halen, want zij krijgt alles wat zij niet wil hebben, zoals dr blokfluit, maar die heb ik dus in het berghok weggegooid *lol* ik hoef die troep niet.
knuffels