Vanochtend werd ik om half 8 van Stan wakker… wauwie… gewoon de klok rond geslapen, dus hij kan het wel degelijk… wisten we natuurlijk al, maar dat vergeet je toch ff als ie weer wat ‘slechte’ nachten heeft gehad… Ik blijf nog ff liggen, niet lang, want als ik eenmaal wakker ben, wil ik toch naar beneden… een bakkie koffie, sneetje brood (niet altijd overigens, maar wel op zondag) en dan een peukie (slechte gewoonte)… Dus ik ga rechtop zitten en begin gelijk te mopperen ‘shit die kop… grrrr’… Nog voordat ik naar de wc ga, kijk ik in mijn agenda om ff de dagen te tellen… 27… pffff… dan moet ik dus ongesteld worden… maar wat blijkt als ik op de wc zit… was het al… balen, want normaal heb ik dus 2 Ã 3 dagen voordat ik het word deze gruwelijke koppijn, oftewel menstruatiemigraine… pffff… hier baal ik van, want er was van alles te doen hier in 7bergen, maar ja, niet voor mij dus…
Helmut is naar zijn moeder gegaan en ik heb de film ‘Arthur en de minimoys’ aangezet… zelfs Stan bleef er voor zitten… af en toe ff rennen, maar grootste deel van de film heeft ie toch mee zitten kijken hihiih… had gehoopt dat een paracetamol zou helpen, want de medicijnen die ik voor migraine heb (normaal gesproken) zijn op, moet eigenlijk nieuwe halen, maar wil hierover eerst met de dokter praten, want laatste 3 of 4 keer ben ik er gruwelijk ziek van geweest… maar helaas, die paracetamol heeft niet geholpen… Heb van 12 tot 1 op bed gelegen, in de hoop dat ik kon slapen, maar toen Helmut met Fleur & Stan naar het dorp ging ben ik maar weer naar beneden gegaan… het lukte me niet om in slaap te komen, wist absoluut niet hoe ik moest gaan liggen, maar om half 4 ben ik toch maar weer terug naar boven gegaan … Helmut, Fleur en Stan waren toen allang weer thuis, hadden die 2 zelfs alweer boven gespeeld, want binnen half uur waren ze terug uit het dorp, zoveel was er dus te doen… om 17.46uur schrok ik wakker van Fleur, die toch wel heel zachtjes naar boven kwam, ze wilde tv gaan kijken… Dus ik vraag aan Fleur of ze wist hoe laat we gingen eten en zij antwoordde dus heel zachtjes (want dan houdt ze dus wel rekening met dr moeder *lol*) dat ze een gekookt ei op had en papa ook en dat Stan brood gegeten had.. Dus ik zeg, dat ze ff bij mij moet komen zitten, pak de huistelefoon en bel naar beneden (we kunnen sinds een maand of 2 met die nieuwe telefoon intern bellen) en vraag aan Helmut hoelaat we kunnen eten… dus die zegt hetzelfde als wat Fleur al gezegd had en zeg doodleuk ‘tja, ik wist het wel’… heb opgehangen en ben naar beneden gegaan, ookal had ik nog altijd een megakoppijn… ik moest toch wat eten… ik had liever warm eten, maar ja, moest het doen met een boterham en omdat ik dacht dat het wel zou helpen had ik een cup a soup klaargemaakt, maar hielp dus niks en gelijk maar weer een paracetamol, die nog altijd niet wilde werken, als ik niet te veel hoefde na te denken of te doen viel het wel mee, maar goed… hij was nog altijd niet weg… ook niet toen we expeditie robinson gingen kijken, wat toch weer een paar uur later was… waarom helpt een paracetamol niet bij mij vraag ik me dan af, maar goed… heb het afgekeken, dwz tijdens de laatste reclame ben ik naar boven gegaan en heb in bed het laatste stukje gezien… en ben toen gaan slapen… tot ik dus weer wakker werd van Stan om 23.00 uur…
‘t is nu 02.15uur, Stan is nog steeds wakker, Helmut moet over een uurtje eruit om te gaan werken en ik zit nu al ruim 2 uur hier achter de pc… en mijn koppijn is (afkloppen) helemaal verdwenen… ik wil eigenlijk nog een logje schrijven over mijn schoonmoeder, want daar is Helmut dus ook geweest, maar dat doe ik in de loop van de ochtend wel… tenminste als ik er aan toe kom…
Knuffels
September 16th, 2008 at 11:32
Vervelend als je iedere keer van die aanvallen hebt 🙁 Hoop dat het dit keer bij deze ene dag is gebleven …..
September 16th, 2008 at 14:58
alleen zondag heb ik er (gelukkig) last van gehad… scheelt weer… en was wel blij trouwens dat het nu eens op zondag was en niet op een doordeweekse dag, want das helemaal balen…
knuffels