Toen Helmut en Stan vanochtend met de bus richting Breda gingen, ben ik eerst boodschappen gaan doen… die naar huis gebracht en vervolgens weer terug, maar toen richting huisarts… Ja… jullie lezen het goed, ik ben eindelijk zelf naar de huisarts geweest… Voor mijn rug, mijn knieën, feit dat ik zo moe ben, maar ook om te praten, waarvoor ik eigenlijk de laatste paar jaar alleen nog maar bij de huisarts kom… op een enkel bezoekje na (zoals een paar maanden terug dat ik maar niet ongesteld wilde worden en voor het uitstrijkje)…
Eerst maar ff over de klachten… de rug, waar het precies zit…tja, waar het altijd zit en dan sinds de zwangerschap van Stan bij de bekken… de knieën, tja mevrouw, u weet toch dat daar niets meer aan te doen is… dat is u door de orthopeed verteld *zucht*, maar als het echt pijn doet, kunt u toch een pijnstiller nemen AAAARGH… dan zou ik die dus dagelijks moeten slikken… doe ik dus niet, daar pas ik voor… Nou mevrouw, dan zult u het toch rustiger aan moeten gaan doen, das voor de rug en de bekken ook veel beter… AAAARGH alsof ik dat niet weet… en hoe komt het dan mevrouw, dat u zo moe bent *nog diepere zucht* had ik nu maar een afspraak gemaakt bij de dokter die ik altijd heb en niet gezegd ‘maakt niet uit bij wie’… dan had ik niet uit hoeven te leggen hoe Fleur, Stan EN Helmut zich gedragen en wat er allemaal gebeurd is de afgelopen 2 jaar… Maar goed, dus weer mijn hele verhaal gedaan en wat moet ik nu allemaal doen??? Geen idee, want daar heb ik dus geen antwoorden op gekregen, alleen dat ik aan mezelf moet gaan denken en echt moet zorgen dat ik het rustiger aan ga doen, zorg ervoor dat er naar u geluisterd gaat worden… als u wat wilt vertellen, maar ook als u wilt dat er iets gedaan wordt (ook voor de knieën, rug en bekken beter)… maar ja… dat gaat met een huishouden als dit dus niet … je moet tig keer iets vragen voordat er wat gedaan wordt, behalve Stan… als je vraagt ‘stan breng je dat bordje naar de keuken’, pakt hij het op, loopt naar de keuken en zet het in het kastje (terwijl het nog afgewassen moet worden) –> maar hij helpt wel… naar mijn verhalen luisteren doet Helmut niet, want krant of tv is belangrijker… dat bleek ook wel weer toen hij klaar was met zijn verhaal over Stan, toen ging de tv aan en werd er naar mij niet geluisterd… dus wat ik met dat advies opgeschoten ben … nog niks… maar heb hem dus wel gewaarschuwd… hij niet naar mij luisteren, ik ook niet meer naar hem en daar kan ie niet goed tegen, wordt ie kwaad… jeetje… daar hou ik dus wel allemaal rekening mee… Maar hij zal het in meerdere opzichten gaan merken, want ik ga dus wel degelijk proberen aan mezelf te denken, want (vannacht kan het dus niet) als Stan wakker wordt, blijf ik liggen, mag hij er uit en zal ie voelen hoe het is om niet te slapen… zelfs daar had ze geen advies voor… hoe ik moet omgaan met het gedrag van Fleur en van Stan… dus dat zoek ik dan maar zelf uit… met de hulp van jullie, want wat dat aangaat heb ik meer aan jullie dan aan mijn eigen huisarts…
Over 2 weken maak ik weer een ‘praatafspraak’, maar dan toch met de dokter, waar ik altijd mijn verhaal bij doe… gewoon om mijn verhaal te doen…
Knuffels
September 28th, 2008 at 12:31
ships hee, dat je niet je eigen dok had.
Is toch vaak t fijnste, zeker om niet alles weer te moeten herhalen, je eigenste dok weet t beste hoe je in elkaar steekt.
Nou ben ik verhuisd en kan maar niet aan mn dok wennen, vind het een grote sjaggerijnig mokkel die naar mijn idee daar echt alleen maar zit om geld te verdienen…..
Is zo’n dokterspraktijk, ben ik nog niet uit welke artsen er zitten en hoe ik t aan moet pakken om om een andere arts te vragen.
Weet je he, ipv bij de ha je tijd te zitten verprutsen bij de verkeerde zeg maar, kan je misschien beter een afspraak maken bij een psychologe ?
Ik ben er ook eens uiteindelijk bij terecht gekomen en die hielp me beter dan allerlei anderen bij elkaar. Door diegene vond ik dat knopje om mezelf terug te vinden en niet over me heen te laten lopen door wie dan ook.
Na anderhalf jr kwam ik er sterker uit plus dat ik mezelf weer herkende.
Is dat niet iets?
September 28th, 2008 at 13:21
weet niet of ik wel zo’n zin heb in een psychologe omdat ik van mijn moeder weet dat er dan heel veel opgerakeld gaat worden, waar ik het gewoon niet meer over wil hebben… en dan heb ik het niet over de afgelopen jaren, maar van toen ik nog thuis woonde en op de havo zat… bij mijn moeder werd toen heel haar jeugd opgerakeld en dat waren net de dingen waar zij nooit meer over wilde praten… dus voor mij is dat eigenlijk geen optie… zijn niet veel mensen die dat deel weten en dat wil ik zo houden, snappie??
ik heb ook zo moeten wennen aan de huisarts hier, toen ik in 7bergen kwam wonen, maar na een paar jaar kregen ze er een arts bij en die wist alles op een gegeven moment, maar helaas ging hij in een ander dorp een eigen praktijk beginnen en toen kwam de arts erbij die ik nu normaal heb, maar goed… volgende keer weet ik dus dat ik echt naar haar moet vragen…
liefs & knuffels
September 28th, 2008 at 14:28
Ehm je hoeft niets op te rakelen wat je zelf niet wilt!
Ik hoefde dat ook niet, heb geen enkele test gemaakt, vond de psychologe dat ik dat doen moest, ik vond van niet, want ik had NU mn probleem en ik vond het niet relevant dat vroeger er daarom bij gehaald werd.
Nou weet ik wel dat jij en ik niet op elkaar lijken wat dat betreft, maar als JIJ het NIET wilt dat dat opgerakelt wordt, wordt het dat niet. (zo werkte het bij die van mij tenminste, die klaagde alleen 1x dat ze nu een zwart gat had omdat ik de tests niet ingevuld had, ik zei dat dat flauwekul was, want dat ik genoeg vertelde en ze zo mij best kon begrijpen….heb haar daarna er niet meer over gehoord haha)
Het gaat erom dat je je kids op t juiste spoor krijgt, samen met je vent en niet jij alleen tegen hun 3.
Dat jij er niet aan onderdoor moet gaan, omdat zij met zn drietjes hun eigen plan trekken op welke manier dan ook.
En vooral, dat jij jezelf weer terug vindt, want volgens mij herken je jezelf soms niet eens meer?
(en dat is niet lullig bedoelt hoor meis)
Ze voelen bij jou thuis je zo ontzettend goed aan, maar als er niemand is die paal en perk stelt omdat er toch weer over de regels die je stelde, overtreden wordt, ga je er vandaag of morgen aan onderdoor.
Je hebt nog teveel verdriet om je paps (logisch) en daarom heen allerlei gezeur gezanik en gezeik met zus en moeder, kids die tegen werken, man die zn eigen plan trekt…..
En weet je, ik herken het allemaal zo. Ik heb toen ook op de kriebelhyves gezegt hoe ik met de kids om de tafel ben gaan zitten (ja die zijn groter, maar jouw dochter en vent kunnen in elk geval eens goed naar je gaan zitten luisteren.
Zorg dat Stan op bed ligt als het even kan, laat hem desnoods lekker krijsen, maar probeer samen met Helmut en Fleur regels op te stellen dat iedereen zich eraan kan houden. Evalueer het na een maand eens. Zet het bijv. op de kalender, zodat je die stok achter de deur hebt en ze er niet onderuit mogen.
Praat desnoods eerst met Helmut erover, zet die tv en pc uit en ga er samen voor zitten.
Heel moeilijk (althans ik vind dat altijd moeilijk, kan tegen iedereen praten, en advies geven, alleen tegen manlief vind ik dat moeilijk omdat hij ook altijd zn eigen plan trekt……)
Hier is het na vakanties altijd weer enorme bagger, en voor ik dan iedereen weer in het “gareel” heb……..pffff
Maar blijf praten, ik heb t mij inmiddels aangeleerd om dat te doen, als het me te hoog zit is het niet zo handig want dan ga ik janken en krijg ik geen woord eruit en loopt manlief al weg voor ik maar iets zeggen kan.
Maar tegenwoordig, bij n ruzie of tijdens n ruzie ofzo (komt niet zo heel veel meer voor gelukkig) en hij loopt dan weg, dan trek ik n plan met de kids.
Dan pak ik mn geld, buskaart en kids die mee willen en gaan wij er met zn 2, 3 of 4en wel een leuke dag van maken 😀
(en ja dat heeft erg gewerkt hier……manlief die sjaggie bleef en vervolgens zo de balen van had dat wij wél een leuke dag hadden…….mooi, wie niet horen wil moet maar “voelen” )
sorry meis, mn antwoorden worden steeds langerderder dan je log 🙁 zat op mn stokpaardje geloof ik 😉
September 30th, 2008 at 09:33
Ben ik blij, dat ik jou ervaring lees, want is toch weer heel anders dan die van mijn moeder… Klinkt toch heel anders dat van mijn moeder, want dat moest, anders konden ze dus geen beeld krijgen, zoals de jouwe dat zwarte gat had vanwege die test …
Dat ik mezelf soms niet herken is een feit… er komen trekjes naar boven, die ik liever niet zie, maar ze maken het me soms zo verrekte moeilijk, maar goed… Rond de tafel zitten werkt niet altijd… al moet ik zeggen dat het met Fleur (op een enkele keer) al een week of 1,5 goed gaat… merk bij haar gewoon heel goed, dat zodra ze later naar bed gaat ze geen reet waard is en dan dus een bek opentrekt waar je U tegen zegt… en bij Helmut gaat het een paar dagen goed en dan is het weer mis… want enige wat ze maar hoeven te doen (en das moeilijk) mij niet als hun slaafje/sloofje te gebruiken…
Ik bedoel… een helpend handje kan geen kwaad toch?! En ik geloof best, dat Helmut als hij om 3.15uur op moet omdat ie om 4 uur moet beginnen moe is als hij thuiskomt, maar als ie dan een uurtje op de bank gezeten heeft, kan ie best de handen uit de mouwen steken en ff helpen, al vraagt ie maar een keer uit zichzelf ‘moet ik ff helpen’ of ‘zal ik dat ff doen’… want als ik een hele ochtend in de weer geweest ben met Stan, ben ik ook kapot… zeker als ie zo vroeg wakker is… maar das dan net ff te veel moeite, maar wel een smsje sturen met de vraag of ik een foto naar de zoon van zijn baas wil sturen als hij die mij via mms gestuurd heeft… dat was gisteren en toen heb ik dus eens ff gereageerd ‘zie je nou wel alles voor de baas, maar voor mij niks… ik sta niet bij hun op de loonlijst, dus nee dat kan ik niet… en ten tweede, ik kan mijn telefoon niet op de pc aansluiten omdat die van jouw al aangesloten is, dus das jouw fout en een tip, als ze er nu voor zorgen dat er een dig camera ligt kunnen ze het zelf direct op de pc zetten’ … bleek dat een leverancier er een enorme rotzooi van gemaakt had… tja, das jammer dan… is niet mijn pakkie an…
Toen ie thuiskwam gaf ie me (gelukkig) wel gelijk en hoefde ik dus niks meer te doen… heeft hij Stan meegenomen om boodschappen te doen, de was in de droger gegooid en EINDELIJK de wasmachine een keertje nagekeken… dat heb ik hem dus 4 maanden lang iedere dag gevraagd 🙁
Waarom zeg je nu sorry, das toch nergens voor nodig… ik waardeer het enorm, dat je zo reageert, want neem maar van mij aan dat ik daar enorm veel steun aan heb.
Knuffel
September 30th, 2008 at 15:03
oke, nou volgende antwoord dan 😉 (geen idee hoelang deze gaat worden hoor hihi)
Fijn he als je vent na 4 maanden eindelijk doet wat je vraagt…..ken het euvel.
Op een gegeven moment leefden we hier erg langs elkaar heen en toen besloten we dat we savonds niet bij de pc gaan hangen (ik) en hij niet meer in zn eentje voor de tv.
Dat was n omschakeling!
En enorm wennen hoor, want moest wel zorgen dat ik voor half 9 dus die mailtjes en bijv. psplesjes rond moest hebben, want de pc ging echt onherroepelijk uit.
Wanneer er precies de klad in is gekomen weet ik niet, maar ik zit eigenlijk weer te vaak savonds hierzo.
Nu is deze periode ff anders, dus reken ik deze afgelopen week niet mee, want krijg nu veel mailtjes van mn fam.
Maar binnenkort toch maar weer eens hier thuis t roer om gaan gooien, want zie manlief zo rond etenstijd en in mn bed en that’s it.
Na t eten kijk ik graag De wereld draait door, kids moeten hun mond dan n uur houden 😉 (en vaak zitten er dan 2 boven en manlief ook).
En voor ik dan manlief weer beneden krijg…….? Ja dan ga ik naast m zitten met mijn pc aan en dan zegt ie na n uur, oh ik ga ff naar beneden……
Gezellig he hier in huis? haha
Afijn, dat moeten we ook maar weer eens bepraten hierzo (krijg n staart van dat praten).
Wat de psychologe betreft, t ligt er misschien net aan wie je treft, ik heb er verder de ballen verstand van hoor, ik wilde in eerste instantie ook helemaal niet, en had mijn toenmalige ha als praatpaal, maar die opperde dat ik toch beter tegen een onbekende aan kon kletsen omdat ik uiteindelijk toch bang was dat ze misschien perongeluk eens wat los zou laten tegen manlief (of mijn ouders die dezelfde ha hadden). En bij het intakegesprek bij de psych kon ik vertellen wat ik wilde en wat ik niet kwijt wilde zeg maar.
Ik vond het dus niet nodig dat ze ging graven in mn verleden (nou is er gelukkig nix aan de hand met mijn verleden, maar als je scheef kijkt kan je er altijd van alles uit halen natuurlijk, bijv. omdat ik het nakomertje ben uit n gezin van 11…nou daar kan ik ook nog n mooi verhaal, die niet waar is, van maken zeg maar…… snap je?)
En ik had toen problemen met mezelf op n rijtje te krijgen. Ik had paniekaanvallen, durfde niet meer alleen de winkels in, de stad in, de trein in, lift in (mijn ouders woonden 7 hoog, ik liep elke week 98 treden op en 98 treden af) en dat herkende ik niet van mezelf, ergens was ik mijzelf verloren en wilde de controle terug.
Met hangen en wurgen, veel vallen en opstaan ben ik er weer.
Wel met af en toe een angstig gevoel maar die weet nu te beheersen of controle over te krijgen.
t Enige wat ik nog steeds niet durf is rijlessen nemen…….verder doe ik alles weer in mn uppie, dankzij de psychologe die mij geholpen heeft mij weer op de rails te krijgen (en zij zei: je hebt t aan jezelf te danken dat je het allemaal weer kan, ik gaf je alleen een zetje en verder deed je alles zelf).
Is het geen mogelijkheid om met Stan naar n homeopaat ofzo te gaan, voor druppeltjes bijv. waardoor hij slapen kan? En vooral dat ie blijft doorslapen?
Wat Helmut betreft, misschien kan je hem vragen of hij in elk geval 1x per week de was wil doen, en bij t boodschappen doen Stan mee wilt nemen, zodat jij ff wat kan doen in huis, of voor jezelf ofzo?
En wat raar dat hij je belde of jij iets voor zijn baas wilde doen, al was t maar n fotootje sturen, dan nog….
Dat Helmut en Fleur jouw als sloofje zien en behandelen moet niet mogen.
Vraag ze of ze je per uur willen betalen zodat je inderdaad hun sloof kunt zijn.
Tis dat je jezelf er mee hebt, maar doe eens n week bijv. helemaal niets voor ze.
Ik heb t hier met zoonlief, die vertikt t al jaaaaaren om zn vieze kleren in de was te gooien, nou dan niet toch? Heb ik sinds 2 weken besloten, ik zeg t even n keer tegen hem, doet ie er nix mee, oke, dan gaat zn deur steeds dicht zodat ik t niet hoef te zien en ziet hij zelf maar hoe hij aan schone kleren komt.
Hij weet waar de wasmand staat, zo moeilijk is t niet.
Oudste was ook zo, die heb ik, toen we hier net woonden, gezegd dat ze van haar eigen loon maar een wasrek en wasmand moest kopen, dat ze zelf moet gaan wassen enzo. Dat is ze uiteindelijk gaan doen met heel veel tegenzin natuurlijk, maar ik zeg t ook steeds tegen de anderen, ik ben jullie sloof niet, als ik dan wil wassen en er ligt niets in, dan was ik niet en ook niet als jullie t er dan in stoppen, dan is t te laat en wachten jullie maar weer n dag.
Dus dan hebben ze geen sportkleding bijv. nou jammer dan, blijf niet aan de gang.
Hier is manlief ook zo, dat als ik gedweild heb, hij het altijd presteerd om met vieze schoenen binnen te stappen.
Heel ergelijk en ik word ook altijd kwaad. (ook omdat onze regel, niet alleen die van mij, is dat de schoenen van ons en de kids in t halletje worden uitgedaan……geldt voor ons allemaal maar niet voor hem blijkbaar…..???)
t Ruikt dan erg naar schoonmaakmiddel dus hij kan niet zeggen dat ie t niet wist ofzo.
Kreeg ik laatst commentaar dat ik niet gedweild had, nee dûhûh t heeft nogal nut hier in huis (NOT).
September 30th, 2008 at 19:28
maakt toch niet uit, hoe lang je antwoord is… Enige nadeel is dat het nog steeds niet goed is… hij heeft hem helemaal schoongemaakt, althans geprobeerd schoon te maken, zelfs de afvoer (waar het water inloopt als het uit de wasmachine gepompt wordt)heeft ie behandeld, dat wil zeggen chloor er in, maar blijf dezelfde problemen houden, maar goed… morgen ff klepje onderin uitsoppen, misschien dat het sop dan wel verdwenen is als de wasmachine klaar is met het programma…
Dat is hier dus de ellende… ‘s avonds zit ik eigenlijk alleen achter de pc als Helmut dinsdagsavonds is werken of op donderdag- en vrijdagavond als hij in bed ligt… Anders dus niet, zit ik bij hem op de bank, tv te kijken naar de programma’s die hij wil zien, de programma’s die ik wil zien moet ik opnemen en op een ander tijdstip kijken, meestal als Stan zijn dutje doet… Nu moet ik hem nog zover zien te krijgen, dat er wat op komt wat we allebei willen zien of dat ik een gesprek kan aanknopen, interesseert me niet eens waarover…
De wereld draait door kijkt Helmut ook, dat wil zeggen als hij zijn ogen open heeft, want die vallen 9 vd 10 keer ook nog eens dicht, dus kijk ik dat verplicht… is niet echt mijn programma, maar dat komt omdat ik niet zo van praatprogramma’s hou… al werd ik gisteren wel naar het beeldscherm getrokken met die schietpartijen waar ze het over hadden met de mannen Blokker en met dat vrouwtje over dieren tv… gebeurt hier ook wel eens dat ik gewoon weer achter de pc ga zitten, hoor, maar dan is het meestal om ff wat op te zoeken voor mezelf of voor Helmut (dan heeft ie dat heel lief gevraagd met het toverwoord).
Oh dat mijn h.a. zich zal verspreken ben ik eigenlijk niet zo bang voor… Veel wat ik haar vertel, vertel ik ook aan Helmut… wat dat betreft ben ik (hopelijk is hij dat ook naar mij toe) heel eerlijk en open naar hem toe… maar misschien is het wel een opluchting als ik een keer (al is het maar eenmalig) gewoon mijn verhaal bij een onbekende kan doen, die overal buiten staat… in mijn verleden is wel wat gebeurd… dat heb ik Helmut ook verteld, pas toen we een jaar met elkaar gingen, maar moest ook wel, want moest toch verklaren wat ik droomde dat ik huilend en krijsend wakker werd (op de camping) en er dan als een hazewind vandoor ging… en heel raar, toen luisterde hij dus wel goed… Angstaanvallen heb ik niet (gehad), ik herken mezelf niet als ik de neiging krijg na tig keer waarschuwen Fleur echt wat aan te doen, waardoor ik achter de tralies terecht zou komen en dat heb ik fleur ook heel eerlijk verteld… daar schrok ze van en heeft ff geholpen, nu is het dus wat jij aanraadde, zachtjes praten en dan de tip van een andere vriendin, de trap als ik moet blijven waarschuwen… en tot oneindig tellen om weer kalm te worden… want als ik kwaad ben en een slaapstoel naar beneden kan sjouwen tot ik klem kom te staan, kan ik haar ook echt weet ik veel wat aandoen en dat is toch echt de bedoeling niet… Vanochtend zat ik de krant te lezen, familieberichten en dan lees ik dat er een meisje van bijna 4 (eind oktober zou het 4 worden) overleden is na een kort ziekbed… ze heeft het gevecht niet kunnen winnen… heb dat Fleur voorgelezen, ook de tekst die erbij stond en toen gezegd dat ik toch wel een gezegend mens ben dat mijn kinderen niet zo ziek zijn dat ik definitief afscheid van ze moet nemen… Op zo’n moment is ze zo wijs om verder geen commentaar te geven, maar gewoon te zeggen ‘mam ik hou ook van jou en sorry dat ik het je soms zo moeilijk maak’, tuurlijk zeg ik dan ook dat ik van haar houd, alleen komt er bij mij nog een ‘maar…’ en heel verhaal achteraan *grijns*
whahaha… weet je hoevaak ik al gezegd heb, dat ze me beter een uurloon kunnen geven… en hun spullen dan bijv. niet wassen is wel een goeie… want Fleur dr kamer ligt vol met vuile kleren… en tegen Helmut heb ik van de week ook al gezegd dat ik broeken niet meer was… zat tot 2x toe de wasmachine vol met snippertjes van papieren zakdoekjes, want hij had toch echt de broekzakken nagekeken… Niet dus… en tja, als ik dan niet was, dan heeft ie geen kleren voor zijn werk, want goede broeken mag ie van mij echt niet aan, stinkt straks alles naar de vis hihihi… Begin ik met Fleur morgen direct mee, want die zou morgen de kamer opruimen, omdat ik dus gezegd heb dat als ze dat morgen (op woensdagmiddag is ze toch vrij) niet doet, ik alles weggooi wat ik tegenkom op de vloer, dus ben benieuwd… enige wat er van Fleur stevast netjes in de wasmand gegooid wordt zijn dus dr gymspullen, want die heeft ze 2x in de week nodig…
October 2nd, 2008 at 15:39
even over je wasmachine, geen chloor gebruiken, dat werkt niet.
Laat jij je wasmachine wel eens leeg draaien op 90 graden?
Zonder sop erin, maar met wat azijn of soda, dat is het beste.
En ik weet niet hoeveel jij per week wast, en hoe oud je wasmachine is, maar mijn wasmachine was nog maar 6jr oud toen ie t begaf. Manlief vond dat raar, ik niet, ik draaide toen 18 wassen per week en tja dan verslijt dat ding natuurlijk veel sneller dan dat je er maar 3 per week draait 😉
(zei de monteur trouwens ook later haha)
Als Helmut in slaap sukkeld voor de tv, dan is het toch heel handig om de tv over te schakelen? Ik ben daar simpel in hoor, dan moet ie maar wakker blijven 😉
Hier met al die sporten afgelopen zomer. Manlief wil graag voornamelijk t voetballen zien, nou doet ie maar, ik zit dan wel boven, want vind er echt geen bal aan.
Maar soms vond ie t zo storend dat ik boven zat, dat we samen een dvdtje gingen kijken, want dat vond hij toch ook wel leuk 😀
Met Fleur denk ik trouwens, dat je haar teveel als volwassene behandelen wilt.
Ze is nog maar 8 (of bijna 9?) nouja doet er niet toe, maar als ik zo lees wat jij je meissie allemaal voorleest of verteld……pfffff
Nee je hoeft haar niet nix te vertellen natuurlijk, ze is ook niet achterlijk, maar misschien gewoon wat minder zorgen dat ze dingen die niet voor haar bestemd zijn, dat ze die niet hoort. Als je met je moeder bijv. praat, doe dat dan bijv. op een tijdstip dat Fleur op school zit. Stan misschien in zn bedje, als hij slapen wilt 😉
Hier is mijn middelste t potje met de grote oren. Zit graag (nog steeds, en als klein meisje ook) bij de volwassenen, terwijl ik t helemaal niet fijn vind dat ze van bepaalde dingen afweet. Heb dat ook wel gezegd, sorry P. maar je moet nu ff naar boven (nee niet op de trap, want ik merk t toch wel dat je daar zit *grijnsssss*) of je gaat maar ff naar buiten, ik ga nu even met grote mensen praten en dat wil ik niet dat je daarbij zit.
Nou mokkend ging ze weg natuurlijk, maar er zijn grenzen hoor.
Ik vind het ook irritant dat bijv mijn zoon geregeld achter me bij de pc komt staan om te lezen wat ik doe…….denk dan bij mezelf::ROT OP:: maar zet dan t beeldscherm weg en vraag hem of hij hiermee op wilt houden, zoniet, dan ga ik n half uur achter m staan als hij met zn mail enzo bezig is.
Dat heeft er voor gezorgd dat hij t niet meer doet 😀
Ohja wat t wassen betreft, ik heb hier dé afspraak met man en kids (behalve oudste, die doet t zelluf). Broeken binnenste buiten keren en zakken leeg halen, zo niet, dan gooi ik t weer in de desbetreffende kamer en mogen ze t opnieuw doen. Wat in de wasmachine blijft liggen van leuke dingetjes, is van mij 😀 (vaak is t losgeld haha)
Vies wasgoed rondslingerend in de slaapkamers, prima, ik doe er nix mee. Baal er wel van dat manlief t dus ook in onze slaapkamer laat slingeren, maar dat schop ik naar zijn kant van t bed, zelluf uitzoeken dus!
Gymspullen van de kids, ze hebben meerdere soorten en de middelste turnt ook nog als sport, dus die heeft verschillende pakjes enzo, die niet in de machine mogen maar met de hand 🙁
Zoonlief hockeyt en moet op zaterdag in zn cluboutfit spelen dus dat moet wel op orde zijn, mits hij het in de was heeft gegooid en anders moet ie in t vieze sporten.
Ben daar erg makkelijk in geworden.
Manlief squast 2x per week en dat gooit ie wel netjes in de wasmand….snap jij dat nou?
October 4th, 2008 at 08:27
tja, is niet altijd even slim van me om Fleur die dingen voor te lezen, maar had nu ff zoiets van ‘dat lees ik ff voor, voordat ze het zelf gaat zitten lezen’, want Fleur pakt dus de krant zelf ook om te lezen en die begint dus bij die familie berichten, maar goed das misschien dan toch beter, dan dat ik het voorlees met mij ‘les’ erbij hihi…
Nou azijn heb ik al eerder gebruikt, maar gewassen op de temp waar ik altijd mee was… niet hoog dus… dus nog een poging wagen dan… ene week was ik wat meer dan de andere week, dat ligt aan de hoeveelheid vuile was van de kids… Helmuts spullen was ik dagelijks, dus dat zijn al 6 wassen in de week… het beddengoed dat zijn 3 wassen en dan de handdoeken ed 1 was (soms 2), dus dat zijn er minstens al 10…nu hoef ik van Helmut zijn voetbal tenue niet te wassen, want dat wordt door de vrouw van hun leider gedaan, al vraag ik me al 5 seizoenen af waarmee *lol* heb het een keer 3 of 4 weken achtereen gedaan toen zij net bevallen was, maar kreeg het niet schoon, vertelden die mannen dat die spullen er na een paar wedstrijden zo al uit zagen en ik dat na 3 jaar dus ook echt niet schoon kon krijgen… ik kan je niet zeggen hoe lang we deze al hebben… denk een jaar of 8, maar veel langer zal het niet zijn.
Is toch zo moeilijk, uitzoeken en de zakken leeghalen… hier wordt daar ook niet naar geluisterd, met als gevolg dat Helmut een keer geen shorts meer had ahahaha… eigen schuld dikke bult… en nu heeft ie volgens mij geen sokken, want hij heeft een extra paar nodig voor na de voetbal, maar ja, als ie alles onder t bed trapt, heeft ie pech… wahahah… dat doe ik dus ook gna gna … enige voor wie ik het dus wel zelf in de wasmand gooi is Stan, want die snapt dat nog niet, maar die is zo opruimerig van zichzelf dat ik daar volgens mij straks niet bang voor hoef te zijn… ik bedoel… hij ruimt zijn bordje zelf op na het eten wahahah
dat doe ik ook regelmatig hoor, overschakelen naar een ander net, maar dan doet ie dus zijn ogen open en wil verder kijken en dan laat ik hem maar, al is het alleen maar omdat ik niet nog meer gezeik wil… en dan pak ik mijn ds (ja weet het, is heel erg, maar ik heb dus zelf een ds gekocht nadat Fleur die vorig jaar voor haar verjaardag gekregen heeft) om niet veel later maar naar boven te gaan en boven tv te kijken of een Steeletje te lezen…