ja, dat is het goed woord… Gek word ik ervan… ene nacht slaapt Stan hartstikke goed, zoals vannacht, maar de andere nacht (zondag op maandag) slaapt ie dus gewoon niet, ondanks dat hij dus wel zijn pilletjes gehad heeft… Ik snap er geen jota van… had zo gehoopt dat het eindelijk goed zou gaan, maar helaas pindakaas.. ene moment dus wel en andere moment niet… Op zich vind ik het eigenlijk niet zo heel erg, want ben er ondertussen wel aan gewend, maar zondag had ik toch wel ff flink de balen. Had de hele dag op de bank gehangen, omdat ik verging van de koppijn en een migraine aanval was het deze keer niet, want ik kon licht, geluid en Stan verdragen 😉
Maar wat het wel is geweest, geen idee… misschien een verkoudheid die maar niet wil verdwijnen omdat ik nog altijd niet lekker in mijn vel zit, maar goed… wordt ie dus om 23.30u wakker en valt pas tegen 6 uur ‘s ochtends weer in slaap… ik heb dus niet veel geslapen, toen ik eindelijk sliep (heb het 7 uur zien worden) werd ik wakker van Fleur, die dr tas aan het klaar maken was en een boterham aan het maken was, want ze wilde mij niet wakker maken… normaal moet ik dr achter de vodden aan zitten, dat ze moet opschieten, maar ze was aangekleed, de haren waren gedaan (en echt heel netjes) en ze had de schoenen al aan, enige wat nog gebeuren moest was dus de schoolspullen en een boterhammetje …
Nou ja, ben wat aan het dwalen geweest, maar waar word ik nu gek van… van het slechte slapen van Stan… ben wel blij, dat het met vlagen goed gaat nu, maar kan altijd beter…
Knuffels
