sinds eind november, begin december is Stan eigenlijk al verkouden, dwz hij had continu een snotneus, maar sinds vrijdag is daar (heftig) hoesten bij gekomen en zondag was het zo erg, dat ik besloot om gisteren maar eens met hem naar de h.a. te gaan. Maar ik hoef me nergens druk om te maken… alles klinkt goed en ziet er goed uit, maar zodra hij koorts krijgt, moet ik terugkomen… pffff… had ik gisteren eigenlijk direct om kunnen draaien, want toen had ie 38,1… en volgens de medische encyclopedie is dat dus koorts, want tussen de 37.5 en 38.0 is verhoging… maar goed, zorgen dat ie goed blijft drinken, komt het wel goed… wil ie niet eten, niet dwingen… en drinken doet ie wel, eten ook wel, maar minder dan anders.
Had voordat ik naar de h.a. een nieuwe thermometer gekocht… had er wel, maar die kon ik dus (ondanks dat ik ze zaterdag nog heb zien liggen) niet vinden… heb ook een oorthermometer, maar die is te groot voor zijn kleine oortjes en heeft ie altijd 35.1 haha… nu heb ik een wat duurdere, van Braun, die na 10 sec. de temp aan geeft, wat ideaal is, want normaal gesproken duurt dat dus langer en poept hij hem letterlijk en figuurlijk uit. Dat deed ie als baby al en nu nog steeds.
Hij is er gelukkig niet ziek van, want hij is zo levendig als het maar zijn kan. Gisteren echt tot het irritante aan toe… hij werd om half 6 wakker (vrijdag, zaterdag en zondag veel vroeger) en viel gistermiddag om 2 uur in slaap, heb hem in bed gelegd en om half 4 (1½ uur later) werd ie wakker… maar normaal valt ie tegen een uur of 7, half 8 in slaap, maar gisteren dus niet… het was 21.45u toen ie pas moe begon te worden en ik… ik dacht dat ik gek werd…
Knuffels
