hmmm… geen goed woord kan ik voor Helmut bedenken… echt helemaal geen… en dat is op z’n zachtst gezegd in en in triest, toch?? Maar gaat niet alleen over hem, is gewoon ff algemeen klaagstukje, hoef je dus niet te lezen als je niet wilt 😕
Na ruim 6 maanden ‘zeuren’ heeft ie zaterdag eindelijk het zitje voor van de fiets gehaald en het zitje achterop er op gezet… maar toen ik dus gisteren naar de h.a. wilde, op de fiets, ging dat dus niet, want de standaard van mijn opoe fiets kon niet omhoog… of ja, wel omhoog maar niet vast, want tja, het ijzeren sluitinkje van het zitje zit in de weg, maar de snelbinders zaten onder het zitje dus die kon ik ook niet gebruiken en omdat ik niet wist hoe dat allemaal werkte, had ik ff een megagroot probleem… Stan wilde niet in de buggy, die wilde echt op de fiets, maar hoe zou ik dat dan doen… heb Helmut dus als eerste een smsje gestuurd, dat ie toch zijn hersenen eens wat meer en beter moet gaan gebruiken, want dat het zo niet opschiet. Krijg je een reactie terug ‘hoezo’ waar ik wijselijk niet meer op gereageerd heb. Ik Stan bij de hand genomen, maar die wilde niet (wat ie door krijsen en brullen heel goed liet merken), dus opgetild en ben gaan lopen… de straat uit, wilde hij gelukkig wel lopen en doorlopen dat ie deed, geweldig… We waren om 12.06u bij de h.a. en om 12.10u zouden we aan de beurt zijn, maar uhhh… werd dus 12.35u… Gaat ie daar in de wachtkamer heel lief zitten spelen om vervolgens in een ettertje te veranderen door alles op de grond te gooien, dan schaam je je dus rot, vooral omdat ie dan ook nog eens niet wil luisteren 🙁
Bij de h.a. in de spreekkamer is hij nog steeds dat duiveltje, maar zodra de h.a. hem begon na te kijken, werkte hij supergoed mee (complimentjes dat ie kreeg van mij en de dokter), niets aan de hand, terug naar huis, want het regende en aangezien we te voet waren, ben ik niet meer naar de apotheek geweest, dat doen we zodirect.
Terug naar huis was hij een echte lieverd, liep netjes mee, gaf me bij iedere stoeprand een hand voor het oversteken (normaal moet ik dat duizend x zeggen)… bijna in de straat, veranderde hij in een slakje… en ik moest toch naar toilet, dus ik maande hem, dat ie door moest lopen, dat mama het bijna in de broek deed, kwamen de buren ons tegemoet en die moesten zo lachen… en stookte hem nog een beetje op 😉
en toen, toen kwamen we thuis en veranderde het lieve ‘slakje’ in een heus duiveltje… tot 14.00u hij in ene heel stil was en in slaap gevallen was… heb hem in bed gelegd, de boel beneden opgeruimd en om half 4 weer wakker gemaakt.
We hebben lekker zitten spelen tot we gingen eten en om 7 uur vond ik het toch wel welletjes, heb hem op de bank gezet met een laatste beker drinken, maar om half 9 was ie nog aktief en stuurde ik Helmut een smsje met de vraag wat ik nu het beste kon doen… geen reactie… 9 uur nog maar een keer en wederom geen reactie en toen heb ik dus gesmst, dat ie van mij niet hoefde te verwachten dat als iemand van zijn familie belt, ik de telefoon opneem. Ze hebben allemaal zijn mobiele nummer moeten ze hem daar maar op bellen… en vanochtend heb ik een foto gesmst voor Fleur… want ging de krant pakken en zaten 2 grote enveloppen in van de PSV Phoxy club… 1 voor Stan en 1 voor Fleur… het blad van Phoxy en voor de carnaval een leuke hoed…
Is ie niet geweldig 🙂
Deze foto heb ik zojuist van PhoxyClub gepikt, om jullie te laten zien, maar goed… Krijg ik van Helmut een smsje dat ie gisteren dus (om half 9) al op bed lag … heb hem gesmst dat het me geen reet meer kan schelen wat ie doet, dat dit smsje voor Fleur was en dat als ik wat te melden heb het alleen nog voor Fleur is, niet voor hem…
Stan vindt Carnaval ook helemaal niks… en dat gaat er bij Helmut niet in… zelfs naar zijn eigen kinderen luistert ie niet. Afgelopen zaterdag was de kinderoptocht… en Fleur vindt de carnaval helemaal geweldig, als baby al en nu nog steeds, maar Stan heeft het afgelopen 2 jaar over zich heen laten komen, maar nu liet hij dus heel duidelijk merken dat hij het niet leuk vindt. Vrijdag al, toen ik Fleur aan het schminken was, had ik dat idee al, want hij moest er niks van hebben, maar zaterdag werd het dus helemaal duidelijk.
Helmut had het piratenpak, wat Fleur ooit wilde hebben, gepakt en wilde dat bij Stan aan trekken, maar kind zei heel duidelijk ‘NEE PAPA’, maar papa luistert niet en trekt Stan het truitje aan, Stan begint te krijsen… Papa trekt de broek aan en Stan krijst nog harder… ‘NEE PAPA’… en komt naar mij, huilend ‘mama uit’ dus heb ik het uitgetrokken en werd ie weer stil… en als je dan tegen Helmut zegt, dat ie toch eens moet gaan luisteren, krijg je die denegrerende woorden weer ‘houd je lip’… waar ik dus niet tegen kan…
We zijn niet meer naar de kinderoptocht wezen kijken, ondanks de smsjes die we kregen van Peter… Stan sliep net toen we wilden gaan en Fleur wilde niet omdat Stan niet mee ging, dus lekker thuis gebleven, of lekker… meneer blijft op zijn luie reet zitten en mama is in huis bezig… ‘s avonds hadden we eigenlijk een verjaardag, maar wederom gooit Stan roet in ‘t eten (of hoe je het ook zegt)… op zich had ik daar geen problemen mee, want veel zin had ik niet al kan ik het goed met Piet (oudste broer Helmut) en Rianne vinden… Zei tegen Helmut dat ie wel op tijd thuis moest zijn, omdat Fleur wel meeging, dus niet pas tegen half 1 .. maar ze kwamen wel heel vroeg thuis… Helmut heeft zich (YES) doodgeschaamd vanwegen Fleur dr gedrag… kind was al moe, maar dat is dr eigen schuld, maar die begon daar in ene te janken dat ze naar huis wilde en toen Helmut had gezegd, dat ie toch zijn flesje leeg wilde drinken, maar dat ze daarna zouden gaan, bleef ze brullen… zelfs toen ze thuiskwamen jankte ze nog… en waarom, dat weet ik nog altijd niet… ze is naar bed gegaan en zou uitslapen, maar zondags stond ze om half 7 alweer beneden… Ik zat met Stan toen al beneden, want die was om half 4 wakker … was ik ook van over de zeik… ben ik ma tm do helemaal alleen met Stan, dus verwachtte eigenlijk dat Helmut eruit zou gaan, maar die gaf dus niet thuis… en ook dat heeft ie geweten… Hij was vrij, heeft deze hele week vakantie (al zou ik het helemaal niet erg vinden als ie vrijdagnacht zou gaan werken) en nog laat ie mij eruit gaan… Heb Stan droge kleren aan moeten trekken, want al had ie zaterdags nadat ie een droge luier aangekregen had geen drinken meer op, hij was drijfnat –> plast wel heel veel hiihhi…
Dan de zondag, wat een k*tdag… heb ze achter de vodden aan moeten zitten om de spullen te pakken, terwijl ik niet eens mee ging… ben echt de hele dag in huis bezig geweest en meneer heeft alleen maar zijn tas gepakt, meer niet… en owee als je daar wat van durft te zeggen… nee het is heel normaal, dat je als moeder zijnde gewoonweg 24 uur per dag bezig bent… en ik moet eerlijk bekennen, soms vind ik het ook echt niet erg om alles alleen te moeten doen, want dan weet ik zeker dat het goed gebeurd, maar als je door laat schemeren als je klaar bent met stofzuigen dat je geen kant meer op kan door de pijn in de rug (want mee helpen tafels en banken verschuiven wordt ook niet gedaan) en ze blijven dan nog op de reet zitten, dan knapt er toch echt iets, maar zelfs dan mag er niks gezegd worden … krijg je ‘houd je bek’ of ‘zeur niet zo’… en Fleur is op dat moment een schatje (ook wel een beetje om dr gedrag van de vorige dag goed te maken) wil dan wel helpen, maar kan toch niet van een kind van 8 verwachten, dat ze met een wasmand vol met natte was 2 trappen oploopt om hem boven in de droger te doen of wel soms… nee… ik vind van niet, maar meneer blijft zitten… nou dan lopen bij mij de tranen over de wangen, van kwaadheid en van pijn…
en zo kan ik nog wel uren door gaan… maar dat doe ik niet, want is toch altijd weer hetzelfde… Zo zal er nooit gevraagd worden ‘ardy hoe gaat het nu met je’… terwijl je wel altijd naar hem moet vragen… Luisteren naar mij wordt er ook niet gedaan, dus er hoeft van mij ook niet meer verwacht te worden dat ik ga luisteren… Fleur heeft dat ondertussen ook al ondervonden en die vond het maar niks, dat mama niet luisterde en die probeert nu ook echt te luisteren, al moet ik soms nog wel waarschuwen, ze probeert het, maar goed is nog een kind denk ik dan…
en nu hou ik op met mijn klaagzang.. waarom ik het allemaal neergezet heb, weet ik geeneens, want wil eigenlijk niet meer zo klagen… oooh… moet nog wel wat kwijt… ben alweer ongesteld… kan ook tussentijdse bloeding zijn, want laatste keer dat ik ongesteld werd was 5 febr., door alle stress die in me zit… ik weet het niet, maar dat het irritant is, weet ik wel… zo en nu stop ik er echt mee… ik ga mijzelf wassen en aankleden, zorgen dat Stan klaar is, dan naar appie happie en de apotheek … en misschien naar de optocht kijken vanmiddag, maar dat ligt helemaal aan Stan…
Knuffels
February 24th, 2009 at 17:33
meis, t wordt hoogtijd dat jij eens aan jezelf gaat denken ipv aan die vent van je.
Laat hem in zn sop gaar koken, zeg niets meer tegen m dan t hoognodige, kijken hoe irri hij dat gaat vinden.
Hij jou zo behandelen? Behandel hem dan op diezelfde manier terug.
Werkt hier vrij goed hoor, als hubby ook weer van die irritante buien heeft, dan vraagt hij zich wel steeds af waarom ik op bepaalde manieren reageer, maar ik leg t niet eens meer uit, heb er allang geen puf meer in wat dat betreft.
Hier was t van de week ook weer bal, en ja, ook ik ben ongi, zowaar wel op tijd (mag wel in de krant) en de mirena heb ik nog maar even uitgesteld met het terug plaatsen, maar mn sjaggie buien zijn wel heftiger, net als alle andere buien die erbij komen.
Dus de ruzies enzo zijn hier ook heftiger 😉
Heb bijv. al een half jr t concertkaartje voor Wouter Hamel in mn bezit voor a.s. donderdag. Kwam meneer vorige week doodleuk thuis dat hij die donderdag een etentje heeft met n oude bekende van hem (ik ken al die gasten niet met wie hij steeds etentjes heeft…) dus ik zo van, dat is dan niet handig, want ik ga naar WH en dat kan ik moeilijk afzeggen, mn buuf gaat met me mee, plus dat ik t kaartje al n half jr heb.
Nou hij vond wel dat de kids weer een avond alleen konden blijven (ik niet, ben er nl niet zo’n voorstander van zo met deze donkere avonden nog), en toen zei dochterlief erop van, ik ben er ook niet, want ik moet turnen he. Ships ohja, ook dat nog! Hubby keek nog bozer en brulde gisteren (toen ik m weer wat verweet…dat hij bijv. wel n afspraak van mn nichtje meteen in zn agenda zet maar mijn afspraken vertikt om op te schrijven) dat hij wel weer de L*L zou zijn om zn afspraak te verzetten.
Ik zei m erbij dat hij inderdaad n L*L was omdat hij van deze maand 26dagen de tijd had gehad voor een afspraak met die Guus, maar dat HIJ dat persé op mijn avondje weg moest doen…..(kreeg n mailtje dat de afspraak is verzet *duivelse grijns*)
Afijn, u hoort t, ook hier is t een hele gezellige boel thuis!
pffff
cyberhug meis, en laat je niet kisten hoor door dat gekwal 🙁
February 25th, 2009 at 07:16
jeetje, das wel belachelijk dat ie een afspraak maakt net op de dag dat jij weg moet, wat al heel lang bekend is… pffff…
hihihi, als ik Helmut precies zo zou behandelen als hij mij deed, moet ik de hele dag rond gaan lopen commanderen… krijg daarover al verwijten naar mijn kop geslingerd… Ik vroeg vorige week of ie alsjeblieft mijn kussen vast mee naar boven wilde nemen (zaterdag toen ze terugkwamen van die verjaardag), krijg ik als reactie ‘woef, commandeer een ander’, terwijl ik het vroeg… volgens mij moet hij het verschil toch eens gaan leren, want hij zegt altijd ‘pak dit, pak dat, doe dit, doe dat’ (zelfde manier waarop zijn vader zijn moeder behandelde) en dat moet ik normaal vinden…
wordt nog wat, maar luisteren naar hem, met een half oor, want gaat bijna altijd over familie, voetbal of zijn werk en dat zijn op het moment echt dingen die me hoegenaamd niks interesseren…
weet ook nog niet of ik met Stan zaterdag naar de voetbal ga kijken… maar dat is niet alleen vanwege Helmut, maar ook vanwege een vriendin van me, die zich na 4 dagen carnaval helemaal brak voelt en me dat gisteren liet weten toen ik vroeg of het vanmiddag rond 2 uur uitkwam dat ik met Stan langs kwam, want dat was de bedoeling, dat wij vandaag daar naartoe zouden gaan. En ik keek daar echt naar uit, want ze is toch een van de weinigen van wie ik dacht op aan te kunnen… maar volgens mij stoot ik weer mijn neus 🙁
vraag me echt af, hoe ik me moet voelen na bijna 18 maanden weinig tot geen nachtrust als zij zich na 4 dg carnavallen al brak voelt … maar goed, dat is weer een heel ander iets…
Helmut heb ik al laten weten dat hij ‘n echte berk is, want hij is precies zoals de rest…kwam zijn tante gisteren tegen en die ziet dus (buiten ons bij school) niemand van de familie… Heb hem dus voor het blok gezet en gezegd, dat we vrijdag middag bij tante Lies langs gaan…