Ons weekend verloopt niet zoals verwacht…
Om te beginnen heeft Fleur al een paren dagen diarree… ene moment heeft ze het echt heel erg, het volgende moment is er ff niets aan de hand, kan ze gewoon poepen… klinkt niet echt smakelijk, weet het, maar moet het ff kwijt… Is ze vanavond nog aan de diarree, want vandaag is het dus helemaal erg… dan blijft ze morgen dus thuis van school… waar we allebei van balen… Fleur omdat ze heel graag weer naar school wil en ik omdat ik dus weer ‘rust’ wil… klinkt heel hard, maar je kan gewoon merken, dat Fleur er weer aan toe is naar school te gaan, want ze is echt superdruk en strontvervelend…
Helmut hoefde gisteren niet te voetballen, rond kwart voor 11 kreeg hij een smsje hierover, terwijl hij de spullen al klaar had staan, want rond half 12 moesten ze eigenlijk verzamelen. Hij had nu dus tijd om boodschappen te doen, terwijl ik hier met de was bezig was… komt gewoon geen eind aan… wahahaha… maar goed, zo blijven we bezig.
Rond 1 uur is Helmut richting Klundert vertrokken, omdat Ilona haar verjaardag vierde en rond half 2 gaat hier de telefoon… AAARGH… had ik nu maar niet opgenomen, maar ja, doe ik dat niet dan doet Fleur het… Josien… Nou… dan heb ik het al hè, niet vragen hoe het met ons is, nee gelijk patsboem ‘moeders is ziek en er moet vanmiddag iemand gaan kijken en morgenmiddag, dus als jullie dat doen…’ Dit had ze dus niet moeten zeggen… mijn reactie was dan ook fel… Fleur is ook ziek en Helmut is niet thuis. Die is naar de verjaardag van Ilona, weet je wel, die is jarig, dus wij kunnen niet gaan kijken en daar komt bij, dat het ook wel normaal gevraagd kan worden en morgen zijn we er niet, tenminste als Fleur zich wat beter voelt, dus ook morgen kunnen we niet gaan kijken… Ik heb toen helemaal over de zeik Helmut gebeld bij Ilona, want vond dit dus helemaal geen stijl, maar ja, wie ben ik hè??? Helmut vond dus (gelukkig) ook dat dit wel op een andere manier gezegd had kunnen worden en is dan ook niet van plan vandaag te gaan kijken… Hij zei zelfs ‘dan moet onze Toon maar gaan kijken of ons Ella als ze bij ons pa geweest zijn is voor hun dan een kleine moeite…’
Om 16.00 uur kwam Helmut thuis uit Klundert… zeiknat, want het regende nog steeds pijpenstelen… Ik heb toen de oven aangezet voor de pizza van Fleur en mij en om 17.00 uur zaten wij met z’n tweetjes te eten… en ik denk dat we Fleur beter een boterham hadden kunnen laten eten, maar goed, da’s achteraf …
Na het eten stond Quincy aan de deur met de schaal, waar woensdag de kibbelingen, die Helmut zelf gemaakt had, in gezeten hadden… Joyce vertelde, vanuit hun deuropening, dat de buurman op sterven ligt en dat Sege de hond van de buren ff zou uitlaten samen met Quincy. Fleur wilde eigenlijk wel mee, dus ik zei tegen Helmut, dat ik dan ff naar Joyce zou gaan, was goed… maar Fleur begon te krijsen, ze wilde niet meer mee, ze wilde terug naar binnen… toen wilde ze dus weer naar Joyce, maar omdat Jamie dinsdag geopereerd moet worden en Fleur aan de diarree is (met horten en stoten dus) leek ons dat niet verstandig… dus Fleur krijsen, kei hard… midden op straat… Ik schaamde me rot, heb haar bij de hand gepakt en mee naar binnen getrokken, wie dacht ze dat ze voor zich had… duhhhh… Thuis heb ik Fleur dus verteld, dat dit zo niet langer gaat, dat ik naar de overkant zou gaan en zij naar papa moest luisteren… dat was goed…
Ik ben niet veel later dus weer naar de overkant gegaan en Joyce was ff bij onze buren om te vertellen van de buurman…
Ik heb tot Joyce thuiskwam gezellig zitten kletsen met Jamie en Quincy, die allebei van alles wilden laten zien en vertellen en met Sege heb ik het over (hoe kan het ook anders) computers en internet gehad, want zij zitten nog via de telefoon en willen dus eigenlijk toch wel adsl, maar… en die maar, daar ging het nu om… welke provider is het beste… en nog meer van die vragen, dus heb gezegd bij welke provider wij zitten en dat ik tot op heden geen klachten of problemen gehad heb, vergeleken bij kabelfoon, waar we eerst bij zaten…
Zitten we gezellig zo te kletsen, Joyce was ondertussen ook al thuis, zien we boven (bij mij thuis dus) een hoofdje onder het gordijn vandaan komen… Fleur die voor het raam staat te huilen… niet veel later nog een keertje… Zien we Helmut opstaan en samen met Fleur weer naar beneden komen… Fleur die beneden voor het raam gaat staan… en toen… toen ging de rolluik omlaag en wist ik genoeg… Heb gezegd, dat ik van de week als Fleur slaapt nog wel ff langs zou komen (als Jamie uit het ziekenhuis is) en ben naar huis gegaan… en ja hoor… toen begon Helmut ‘Het is jouw schuld dat ze zo blijft huilen, waarom ga je dan verdomme ook weg???’ ‘PARDON!!!! Wie is er hier zowat de hele week ’s avonds weg en wie mag daar niks van zeggen… Fleur huilt ook altijd zo als jij weg bent, hoor, dus hou alsjeblieft op mij zo te beschuldigen, maar ’t is wel goed met je… kl**tzak. Jij zegt altijd, dat ik sociale contacten moet opbouwen hier in dit dorp, dan doe ik het, is het verdomme nog niet goed, wie denk je dat je bent, ga bij je moeder zielig zitten wezen, die kan dat ook zo goed.’ Ik was echt helemaal over de zeik… heb nog met Fleur op de bank gezeten en heb haar toen naar bed gebracht, half 9 of zo was dat… Ben naar beneden gegaan, ben op de grond gaan zitten heb PSV gekeken en toen boven in bed heb ik naar het darten gekeken… YES Phil Taylor weer gewonnen en Barney, wat een waardeloze vent, zeg, die kan niet eens tegen zijn verlies… Hierna ben ik gaan slapen, maar niet lang, want Fleur kwam zomaar tussen ons in liggen… met als gevolg dat ik dus helemaal niet meer geslapen heb… heb wel in bed gelegen, maar niet geslapen … Ik had dus beter gewoon weer naar beneden kunnen gaan of in Fleur haar bed kunnen gaan liggen, dan had ik wel een nachtrust gehad, denk ik…
Belangrijkste is nu dat Fleur snel opknapt, want ik zie het niet zitten (om eerlijk te zijn) om weer nachtenlang wakker te blijven, omdat Fleur zich zo beroerd voelt en Helmut het vertikt om op zo’n moment te laten zien dat hij een vader is… Ging het verdorie zo goed en nu… nu laat ie zien, dat ie dus niets van alle gesprekken die we gehad hebben, geleerd heeft… aaaargh…
Hoop dat het vandaag hier in ieder geval een stuk beter gaat… ik doe mijn was (wassen, ophangen en in de droger, opvouwen en opruimen), zorg ik ervoor dat Fleur ondanks dat ze zich niet lekker voelt door die diarree toch een fijne zondag heeft en Helmut, die mag het van mij voorlopig ff bekijken…
Buurman Aardappel
Dat is de buurman van Joyce en Sege, die vanaf september om de week ongeveer in het ziekenhuis gelegen heeft… tot eind december, toen kwam ie weer thuis en sindsdien ging het ‘goed’. Althans dat dachten wij dus… zij ook, want hij was kankervrij werd gezegd, maar vanaf donderdag voor de carnaval was het mis… de huisarts was alweer geweest en als hij dezelfde klachten bleef houden, zou hij als ze dinsdags weer kwam toch weer naar het ziekenhuis moeten… Nou toen begon het dus al… Zondag zie ik de buurvrouw helemaal in paniek naar mijn buren lopen… Zij was de hond uit wezen laten en toen ze thuiskwam lag hij op de grond… Hij was gevallen en kon zelf niet meer overeind komen en haar lukte het niet alleen…
Dinsdagochtend gebeurde het weer en toen is ze Helmut komen halen, die heeft haar geholpen en gezegd, dat ze misschien toch beter de dokter kon bellen ipv te wachten tot die ’s middags om 4 uur zou komen, die afspraak stond namelijk al…
Hij moest dus naar het ziekenhuis en nu… nu ligt de man dus op sterven… Het was allemaal uitgezaaid naar de hersenen… en toen ik dat hoorde van Joyce, schrok ik … zij hebben namelijk dezelfde huisarts als wij hebben… en dezelfde als die Jan en Marianne (broer van Helmut en zijn vriendin)… en bij Marianne heeft ze toen een grove fout gemaakt… gezegd, dat ze een zware keelontsteking had, terwijl het dus keelkanker bleek te zijn… en bij de overbuurman had ze gezegd, dat het als gevolg van de verkoudheid was, die hoofdpijn… Nu had het dat natuurlijk ook wel kunnen zijn, want hij was ‘kankervrij’ was gezegd, maar toch, als iemand zomaar blackouts krijgt en je krijgt dat als huisarts te horen, stuur je iemand die zo ziek geweest is, als buurman aardappel, toch direct door naar het ziekenhuis lijkt mij… nou ja… het is dus nu afwachten hoe lang het nog gaat duren… Buurvrouw aardappel zit 24 uur per dag naast het bed van de buurman, ze wil niet naar huis, ze wil bij haar man zijn. En dat is iets wat Helmut dus niet begrijpt, want toen zijn vader op sterven na dood was (toen hij door het oogje van de naald gekropen is) deed zijn moeder dat niet…
Maar hier brandt een kaarsje voor hen en wij denken aan hen allebei en aan hun kinderen en kleinkinderen.
nog ff lachen
wilde jullie ff mee laten genieten… ik kan nog steeds niets doen, want
krijg nog niet alles binnen… whahaha… dat heet, nog steeds daily’s waar
ik dus niks mee opschiet… maar goed, ff mee laten genieten…
Fleur zit een boekje te lezen, assepoester van de disneyboekenclub… zit ze
hardop te lezen ‘spiegeltje spiegeltje ameland’… wahaha… vond het wel
leuk klinken… en als ik dan zeg aan de wand, zegt ze nog doodleuk, ‘zeg ik
toch ameland’…
nou ja, dit was het eigenlijk… Â Â Â
Â
Â
